Tauron Wytwarzanie: Mamy rezerwy, by uzupełnić moc nowego bloku

Na przełomie sierpnia i września chcemy zakończyć mediacje z Rafako – zapowiada Sebastian Gola, prezes Tauronu Wytwarzanie.

Nowy blok węglowy w Elektrowni Jaworzno postoi z powodu awarii aż do lutego 2022 r. Co się stało?

Podczas czerwcowego postoju bloku zostały zdiagnozowane nowe usterki kotła w obrębie komory paleniskowej. Obecnie prowadzimy prace, które mają na celu usunięcie awarii w układzie palników i w dolnej części kotła. Zgodnie z harmonogramem, przedstawionym przez wykonawcę – Rafako, prace powinny być zakończone 25 lutego 2022 r. Jesteśmy w dobrej, bliskiej współpracy z wykonawcą i zakładamy, że ten termin zostanie dotrzymany i wszystkie prace, które zostaną wykonane, pozwolą nam na eksploatację tej jednostki w długim horyzoncie z najwyższymi parametrami i najwyższą mocą tak, by mogła ona budować wynik grupy Tauron.

Kto odpowiada za tę awarię – Tauron czy Rafako?

Jesteśmy w trakcie mediacji z wykonawcą. To sprawdzona formuła, która była stosowana już przy okazji wcześniejszych usterek. Mediacja jest objęta ścisłą tajemnicą, więc trudno dziś jednoznacznie stwierdzać, po czyjej stronie leży wina. Naszym głównym celem jest jak najszybsze usunięcie usterki i poprawa parametrów ruchowych jednostki. To bardzo skomplikowany układ technologiczny, blok w Jaworznie jest jedną z najbardziej zaawansowanych technologicznie jednostek wytwórczych w Europie. W związku z tym są pewne mankamenty, które mogą dotykać blok w pierwszym okresie eksploatacji. Jednak na szczegóły dotyczące przyczyn powstałej awarii musimy poczekać do zakończenia mediacji, co stanie się mam nadzieję na przełomie sierpnia i września.

Jak postój bloku wpłynie na wyniki finansowe Tauronu?

To jest oczywiście uzależnione od długości postoju bloku. Aby ograniczyć ryzyko finansowe, na bieżąco prowadzimy działania optymalizujące wyniki poprzez działania handlowe. Dokonywane są odkupy energii, zarządzamy też całym portfelem uprawnień do emisji CO2, które zostają nam z tytułu postoju bloku. Dlatego też dzisiaj ciężko jest stwierdzić jednoznacznie, jak przełoży się to na nasze wyniki. W dużej mierze zależy to od ceny energii elektrycznej na rynku spot oraz od tego, z jaką marżą uda nam się sprzedać uprawnienia do emisji CO2. Z szacunkami poczekajmy więc do zakończenia okresu remontu.

A co z kontraktem wynikającym z udziału nowego bloku w Jaworznie w rynku mocy?

Oczywiście jednostka ma 15-letni kontrakt zawarty do 2035 r. To jedno z głównych narzędzi, które buduje wynik spółki i rentowność projektu. Obecnie realizację obowiązków wynikających z kontraktu realizujemy w ramach mechanizmu, który zbudowaliśmy w grupie Tauron. Rozwiązanie to pozwala nam w pełni zabezpieczać ubytki mocy. Ja nie widzę ryzyka, abyśmy wpadli w reżim kar. Obecnie całość przychodów zostaje w Tauronie dzięki temu, że alokujemy obowiązek mocowy na inne jednostki, które funkcjonują w grupie. To przede wszystkim bloki Tauronu Wytwarzanie, które są w stanie przejąć ten obowiązek w razie nieplanowanych postojów czy planowanych przerw w pracy.

Czy pana zdaniem brak tak dużego bloku w systemie może być problemem dla krajowej sieci energetycznej?

Patrząc na dane systemowe, nie ma ryzyka, by z uwagi na postój bloku w Jaworznie doszło do zakłóceń w pracy systemu przesyłowego. Pozostałe aktywa, zwłaszcza bloki o mocy 200 MW działające w Tauronie, mają jeszcze rezerwy, by w razie zwiększonego zapotrzebowania pokryć brakującą moc. Chociażby patrząc na dane z ostatniego tygodnia – cały czas dysponujemy rezerwą w wysokości około 30 proc., co powinno wystarczyć operatorowi systemu przesyłowego, by sprawnie zarządzać siecią.

Tymczasem zapotrzebowanie na energię z węgla znów jest duże – w I półroczu elektrownie węglowe wyprodukowały o 30 proc. więcej prądu niż przed rokiem. Z czego to wynika?

To efekt kilku zdarzeń, w tym wychodzenia gospodarki z pandemii. Pamiętajmy, że system europejski jest dziś zintegrowanym rynkiem, który przez gwałtowny rozwój OZE jest mocno uzależniony od warunków pogodowych. Na przełomie lat 2019/2020 bardzo wysoka wietrzność i wysokie temperatury spowodowały anomalie, które wpłynęły na duży spadek produkcji energii z węgla kamiennego. Zanotowaliśmy też wówczas rekordowe saldo wymiany międzysystemowej. W tym roku temperatury w okresie zimowym wróciły do normy, mieliśmy też dość ciepły okres na przełomie czerwca i lipca. Jednocześnie dość mocno spadła wietrzność w Europie i w kraju. To wszystko przełożyło się na wzrost produkcji energii w elektrowniach węglowych, a w niektórych godzinach Polska stała się nawet eksporterem energii.

Jak sytuacja może wyglądać w kolejnych miesiącach?

Koniec tego roku nie będzie odbiegał od I półrocza, nasze prognozy pokazują raczej niską produkcję z OZE. Natomiast długoterminowo głównymi czynnikami na arenie europejskiej będzie wycofywanie się Niemców z energetyki węglowej i jądrowej. Cały czas obserwujemy też trwałe ubytki mocy w reaktorach jądrowych, które są eksploatowane we Francji. Ja zakładam, że produkcja energii z węgla kamiennego raczej nie spadnie poniżej poziomu obserwowanego w tym roku. Przeciwnie – w pewnych momentach, gdy będziemy mieli do czynienia z niską wietrznością i deficytem zielonej energii, źródła węglowe będą stanowiły fundament bezpieczeństwa energetycznego kraju i centralnej części Europy. Nasz kraj może odegrać tutaj dużą rolę, bo rozbudowa połączeń międzysystemowych z jednej strony ma nam zapewnić dostęp do tańszej energii z zagranicy, ale też dzięki dużej liczbie stabilnych źródeł energii staniemy się stabilizatorem dla systemu niemieckiego i centralnej części rynku europejskiego.