Jeszcze do niedawna kluczowym etapem każdego pierwszego wprowadzenia papierów wartościowych do publicznego obrotu było postępowanie przed KPWiG. Mogło ono stanowić rzeczywiste utrudnienie dla mniejszych podmiotów, zamierzających pozyskać stosunkowo niewielkie środki. Wiązało się bowiem nie tylko ze znacznymi kosztami, ale też przeciągało się nieraz w czasie, uniemożliwiając efektywne zarządzanie całym projektem pozyskania kapitału.
Teraz wprowadzenie papierów wartościowych wyłącznie na rynek nieurzędowy (giełdowy i pozagiełdowy), zarówno pierwsze, jak i kolejne, nie jest połączone z wymogiem uzyskania zgody KPWiG. Zastępuje ją tzw. zawiadomienie. Należy go dokonać za pośrednictwem domu maklerskiego, nie później niż na 30 dni przed dniem rozpoczęcia subskrypcji, sprzedaży lub obrotu papierami wartościowymi na rynku wtórnym (zależnie od wariantu wprowadzenia papierów do publicznego obrotu). Wybór momentu przeprowadzenia emisji, tak aby zakończyła się powodzeniem, należy więc w pełni do emitenta i jego doradców. Warto jednak podkreślić, że termin 30 dni jest terminem granicznym, natomiast dla pewności emitenta termin ten powinien być dłuższy, tak aby w przypadku stwierdzenia przez KPWiG uchybień w złożonych dokumentach spółka miała czas na ich poprawienie.
Zakres i forma informacji o emitencie i samej ofercie nie jest dowolna. Do zawiadomienia załącza się prospekt emisyjny oraz dokumenty, jak w przypadku składania wniosku o zgodę KPWiG. Zakres informacji zamieszczanych w prospekcie emisyjnym papierów wprowadzanych do obrotu na rynku nieurzędowym został ograniczony do poziomu podstawowego, aby inwestorzy mogli rzetelnie ocenić sytuację prawną i ekonomiczno-finansową emitenta. Ma to umożliwić jednocześnie mniejszym emitentom przyjęcie najbardziej dla nich wygodnej relacji między zakresem czasowym zamieszczanych informacji i terminem ważności samego prospektu.
Najważniejszą kwestią są sprawozdania finansowe. Przy wprowadzaniu walorów na rynek nieurzędowy wymagane jest zamieszczenie w prospekcie sprawozdania finansowego wyłącznie za 1 rok obrotowy, zbadanego przez biegłego rewidenta, z danymi porównywalnymi za rok obrotowy poprzedzający okres sprawozdania finansowego. Co więcej, sprawozdanie finansowe może być sporządzone na dzień bilansowy odległy od dnia złożenia zawiadomienia maksymalnie o 12 miesięcy. Mając na uwadze ustawowe wymogi w zakresie sprawozdawczości, można uznać, że są to wymagania, których spełnienie leży w zasięgu większości spółek kapitałowych zaliczanych do tzw. małych i średnich przedsiębiorstw.
Zakres informacji niefinansowych wymaganych w takim prospekcie jest również znacząco ograniczony w porównaniu z wymogami na rynku urzędowym. Dotyczy to zwłaszcza skrócenia okresu, za jaki publikuje się informacje (do trzech ostatnich lat), oraz ograniczenia szczegółowości danych do minimalnego poziomu pozwalającego zorientować się w sytuacji emitenta.
