Surowce pomogły rynkom wschodzącym

GPW od 10 stycznia wiernie naśladuje zachowanie emerging markets, dla których kluczowe w ostatnim okresie były notowania surowców

Już dawno tak spokojnie inwestorzy nie reagowali na publikacje kwartalnych raportów. Oczywiście nie wszystkie firmy pochwaliły się już swoimi zyskami, ale z punktu widzenia wpływu na indeks WIG20 jedyną istotną spółką w kalendarzu pozostał PKN. Wyniki poznamy 1 marca, choć także w tym przypadku należy oczekiwać braku zaskoczenia. Zasugerował to już w czwartek wiceprezes Szymański, który ostrzegając, że zysk operacyjny z powodu ujęcia jednorazowej transakcji (sprzedaży Kaucuku) istotnie spadł, dodał jednocześnie, że gdyby nie uwzględnić tej jednorazowej straty, "wynik byłyby zgodny z tym, co zapowiadaliśmy wcześniej". Jeśli ktoś pominął tę wypowiedź, to w czwartek 1 marca może być mocno zaskoczony zaniżonym wynikiem.

Surowce drogowskazem

Skoro wyniki nie wskazały indeksom kierunku, to inwestorzy przestali koncentrować się na przeszłości i patrzą w przyszłość. Jedną ze szklanych kul dla GPW jest rynek surowców. Co ciekawe, w przypadku warszawskiej giełdy zmiany cen surowców ostatnio tak naprawdę w mniejszym stopniu mają przełożenie na poszczególne spółki (np. KGHM, PKN), na których wyniki finansowe wpływają w sposób oczywisty, a w większym stopniu rynek surowców wyznacza nastroje dla szerokiego rynku. Dzieje się tak dlatego, że inwestorzy bardziej naśladują zachowanie indeksów największych i najważniejszych z punktu widzenia GPW emerging markets (gdzie często same tylko surowce wyznaczają kierunek zmian indeksów), niż przywiązują wagę do bieżących zysków polskich spółek surowcowych. Nie od dziś wiadomo, że na giełdzie wybór między nastrojami (kreowanymi w tym przypadku przez emerging markets), a wyceną fundamentalną zawsze będzie na korzyść tego pierwszego.

Dobrym przykładem opisanego wyżej zjawiska jest porównanie zachowania indeksu CRB, obrazującego zachowanie cen surowców i towarów nieprzetworzonych, do indeksu kilku wybranych rynków wschodzących - wybranych na podstawie największego udziału w portfelach zagranicznych funduszy, lub traktowania ich razem z warszawskim rynkiem jako "jeden koszyk".

Indeks CRB najwyżej

w tym roku

Indeks CRB wykreślił dołek 11 stycznia tego roku. Od tego czasu trwa systematyczny wzrost na rynku surowców, który na koniec tygodnia podniósł indeks do poziomów nie widzianych od połowy grudnia. Natomiast na indeksach rynków wschodzących na przełomie roku mieliśmy korektę spadkową, która w cenach zamknięcia osiągnęła najniższe poziomy 10 stycznia (Polska, Węgry, Czechy, Turcja, Korea). Wyjątkiem są giełdy Ameryki Południowej (m. in. Brazylia, Argentyna), gdzie było to dzień wcześniej. To są jak na razie tegoroczne minima i wykreślenie ich "razem" z indeksem CRB nie było przypadkowe, co pokazują kolejne tygodnie.

Indeks CRB od 11 stycznia do 23 lutego zyskał nieco ponad 10 proc. W tym samym czasie indeksy giełdowe wzrosły odpowiednio: Brazylia 10,5 proc., Argentyna 9,4 proc, Korea 8,5 proc. (największy z emerging markets), Czechy 8,9 proc. Najsłabsze były Węgry zyskując tylko 4 proc. (dla porównania - tam sprzedaż detaliczna wzrosła w grudniu tylko 3,3 proc r/r, a w Polsce 13,3 proc. i 16,5 proc. w styczniu). Natomiast najmocniejsza w tym okresie była Turcja, gdzie indeks zyskał 19 proc. (w grudniu 2006 r. właśnie do Turcji i Brazylii relatywnie najmocniej zwiększył się napływ kapitału od funduszy inwestujących globalnie na emerging markets). Jak widać, w większości przypadków stopy zwrotu na indeksach zbliżone są do osiągnięć indeksu CRB. Gdzie Polska jest w tym gronie? Indeks WIG20 w analogicznym okresie zyskał 11,4 proc., a WIG - dzięki sile mniejszych spółek - aż 13 proc.

Nastroje najważniejsze

Pomimo tak dużej zgodności indeksu CRB i indeksów z GPW, zarówno co do momentu rozpoczęcia wzrostu indeksów, jak i jego skali, wcale nie jest to spowodowane zachowaniem naszych spółek surowcowych. Najlepszym tego przykładem jest PKN. Notowania ropy tuż nad poziomem 50 USD ustanowiły dołek 18 stycznia i od tego czasu kurs surowca wzrósł prawie 21 proc. Pomimo takiego impulsu, PKN w ostatni wtorek 20 lutego spadł na poziomy nie widziane od pamiętnej gwałtownej wyprzedaży na przełomie maja i czerwca 2006 roku.

KGHM zdecydowanie lepiej naśladuje notowania surowca, choć fakt faktem, że w tym wypadku jest zdecydowanie bardziej bezpośrednie przełożenie na wyniki. Niezależnie jednak jak silna jest korelacja poszczególnych spółek z notowaniami surowców, to należy pamiętać, że w przypadku GPW współzależność z rynkiem surowców paradoksalnie nie zawsze jest największa w odniesieniu do spółek surowcowych. Inaczej jest na pozostałych emerging markets i to właśnie nastroje stamtąd przeniesione wskazują kierunki warszawskim indeksom.

Nastroje polskich bankowców

Sondaż w 200 placówkach bankowych (Pengab) odbył się od 6 do 13 lutego. W ankiecie tej podawane jest saldo prognozy i saldo oceny popytu na akcje, które często przytaczam jako dobry (anty) wskaźnik nastrojów. W ostatniej ankiecie obie wartości niemal nie uległy zmianie osiągając odpowiednio

38 i 37 (wobec 35 w styczniu). W styczniu i lutym ankieta przeprowadzana była w okresie, gdy trwała korekta spod świeżo ustanowionych szczytów hossy. W obu przypadkach wnioski są takie same - optymizm przy szczytach hossy nie jest na tyle duży, by mówić o głębszych spadkach. Możliwe są na razie tylko krótkie korekty, po których ponownie wrócimy na szczyty hossy. Oczywiście tylko do czasu, gdy schemat ich systematycznego poprawiania stanie się dla wszystkich

pewny. Jednak pomimo

niemal takich samych

wartości, należy zwrócić uwagę, że tym razem nie należy oczekiwać powtórki

12,7-proc. wzrostu

(10 stycznia - 1 lutego).

Od zakończenia korekty

12 lutego wzrost powinien być mniejszy, bo choć nastroje są na zbliżonym poziomie, to w styczniu gwałtownie spadły, a teraz pomimo wyższych poziomów indeksów nawet lekko wzrosły, co sugeruje najwyżej kosmetyczne

poprawienie szczytów w obecnej fali wzrostowej.