Lektury inwestora
Nakładem krakowskiego Domu Wydawniczego LEGE ARTIS w serii Monografie ukazała się książka "Wprowadzenie spółki akcyjnej na giełdę".Autorka publikacji skoncentrowała się głównie na aspektach prawnych, z uwzględnieniem obowiązującej od blisko roku ustawy Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Został szczegółowo omówiony każdy z etapów wprowadzania spółki do obrotu giełdowego.Szczególnie interesujący jest rozdział poświęcony postępowaniu spółki przed KPWiG. Autorka uznała, że jest to postępowanie administracyjne, do którego, ze względu na brak modyfikacji ustawowych, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Za stronę postępowania uznano przy tym wyłącznie emitenta papierów wartościowych. Dom maklerski, za pośrednictwem którego składany jest wniosek do KPWiG, nie ma zatem charakteru strony, tylko szczególnego rodzaju pełnomocnika strony.W książce jest również prezentowany pogląd, że KPWiG wydając decyzję o dopuszczeniu akcji do publicznego obrotu, kieruje się wyłącznie kryteriami formalnymi - kompletnością wniosków i załączników, a w szczególności prospektu emisyjnego. Oznacza to, że KPWiG nie ma prawnej możliwości wydania decyzji odmownej, gdyż braki formalne wniosku i załączników mogą być usunięte w trybie wezwania strony do ich usunięcia. W razie braku reakcji na to wezwanie, wniosku nie oddala się decyzją, lecz pozostawia bez rozpoznania. Wątpliwości autorki wzbudziła również zasadność kierowania się przez KPWiG kryterium zgodności przedstawionych informacji ze stanem faktycznym.KPWiG jako centralny urząd administracji rządowej podlega prezesowi Rady Ministrów. Oznacza to, że komisja nie ma pozycji organu naczelnego, ale jedynie centralnego. Funkcjonuje na szczeblu centralnym, ale podlega premierowi. Dotychczas w literaturze sugerowano, że od decyzji KPWiG nie przysługuje odwołanie, lecz jedynie wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez samą Komisję. Tak również kształtowała się praktyka gospodarcza. Autorka sugeruje tezę, że od decyzji KPWiG przysługuje odwołanie do prezesa RM (postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne), a w dalszej kolejności - skarga do NSA.NSA nie ma jednak w zasadzie możliwości merytorycznego orzekania w sprawach należących do kompetencji KPWiG, a tylko kontroluje legalność jej decyzji w trybie kasacyjnym. Takie rozwiązanie nie stanowi jednak dostatecznej gwarancji praw stron postępowania przed KPWiG, które powinny mieć możliwość weryfikacji jej decyzji pod kątem zasadności i trafności. Dlatego w książce pojawił się postulat utworzenia sądu papierów wartościowych, który sprawowałby merytoryczną kontrolę nad decyzjami KPWiG.
A.S.
