Pytanie o konsolidację

Pytanie o to, w którą stronę podążą globalne rynki akcji w najbliższych tygodniach, sprowadza się obecnie do pytania, w którą stronę wybiją się amerykańskie indeksy S&P500 i DJIA z dwutygodniowej, szerokiej konsolidacji, osią której są odpowiednio poziomy 950 pkt i 8900 pkt.

Na gruncie analizy technicznej za bardziej prawdopodobny scenariusz należy uznać wybicie dołem i dalsze spadki. Dokładnie to widać, zwłaszcza na świecowych wykresach w kompresji tygodniowej, gdzie w dalszym ciągu dominującym kształtem są czarne świece z drugiego tygodnia października. Ewentualne wybicie dołem, zarówno w przypadku indeksu S&P500, jak i DJIA powinno przynieść test zestawu dołków z października 2002 roku i marca 2003 roku. W przypadku średniej przemysłowej są to odpowiednio poziomy 7286,27 pkt i 7524,06 pkt. Dla indeksu szerokiego rynku

natomiast 776,76 pkt

i 800,73 pkt.

Ich osiągnięcie, a więc zniesienie całej 6-letniej hossy, zwłaszcza jeżeli nastąpi jeszcze w październiku, będzie zapowiadać przynajmniej 1-2-miesięczną korektę. Poziom wyprzedania i rynkowego pesymizmu będzie bowiem tak duży, że wspomniane wsparcia stają się naturalnym miejscem do odbicia.

Alternatywą dla powyższych oczekiwań jest scenariusz wzrostowy. W obecnej sytuacji gospodarczej wątpliwe jest jednak zdecydowane wybicie górą z konsolidacji i mocne wzrosty. Nawet przy założeniu, że plan Paulsona zacznie działać, a amerykańska administracja wdroży nowy plan fiskalnej stymulacji gospodarki, do czego nawoływał w ostatnich dniach szef Fedu.

Bardziej prawdopodobna wydaje się powolna, nawet 2-3-miesięczna wspinaczka indeksów, której celem byłby okolice 1100 pkt w przypadku indeksu S&P500 i 10 300 pkt w przypadku indeksu DJIA. Po jej zakończeniu rynek wróciłby do spadków, których poziomem docelowym będą dołki z początku ostatniej hossy.

X-Trade Brokers DM