Autorka Kim Scott zajmowała stanowiska kierownicze w Google'u i w Apple'u, gdzie pracowała nad kursem szkoleniowym poświęconym sztuce bycia dobrym szefem. W ostatnich latach zyskała sławę dzięki nowatorskiemu podejściu do zarządzania, które zyskało miano „radykalnej szczerości". Ma to być złoty środek między byciem szefem bardzo agresywnym z jednej strony i zbyt empatycznym z drugiej. Chodzi o takie kierowanie ludźmi, które łączy w odpowiedni sposób pochwały z krytyką, by pomóc uzyskiwać pracownikom lepsze wyniki. Scott twierdzi, że świetni szefowie nawiązują silne relacje ze swoimi pracownikami. Określiła trzy proste zasady ich budowy: osobiste zaangażowanie, skuteczność, zrozumienie znaczenia. Scott sięga do własnych doświadczeń. Jej zdaniem w Apple'u, podobnie jak w Google'u, zdolność szefa do osiągania rezultatów była w znacznie większym stopniu uzależniona od jego umiejętności słuchania i dążenia do zrozumienia, niż mówienia ludziom co mają robić. Bardziej zależała od debatowania niż kierowania, od skłaniania ludzi do samodzielnego podejmowania decyzji, bardziej od przekonywania niż wydawania poleceń, w większym stopniu od uczenia się niż dysponowania wiedzą. Podkreśla jednak, że nie należy mylić autonomii i zaniedbania. Osobiste bogate doświadczenia autorki są z pewnością dużą zaletą książki, choć interpertować je można na własny sposób, niekoniecznie zgodny z jej opinią. Scott przedstawia wskazówki na temat przywództwa, wyjaśnia w jaki sposób przekazywać i odbierać informacje zwrotne w kontaktach ze współpracownikami, jak podejmować dobre decyzje, starając się zbudować bardziej efektywną organizację.

Zwolennicy książki pochwalą ją za liczne przykłady wzięte z życia szefów i podwładnych, za dobrze zilustrowane sytuacje dobrego i złego zarządzania, za praktyczne rady mające pomóc w budowie sprawniejszego zespołu. Przeciwnicy powiedzą, że zbyt dużo w niej subiektywnych fragmentów i osobistych spostrzeżeń autorki, które nie są poparte szczegółową analizą ani danymi statystycznymi. Złośliwi stwierdzą, że przypomina szkolenie coachingowe. Jeśli ktoś jednak zarządza ludźmi, powinien sięgnąć po tę książkę, aby wyrobić sobie własne zdanie. Mr