Zalecono w nim, by przynajmniej połowę zmiennych składników wynagrodzenia stanowiły udziały lub akcje samego domu maklerskiego lub instrumenty finansowe, których „wartość uzależniona jest od wiarygodności kredytowej domu maklerskiego". Polityka wynagrodzeń uwzględniała co najmniej trzyletni horyzont czasu i „zapobiegała wynagradzaniu złych wyników". Ponieważ w dokumencie resortu nie znalazły się definicje stałych i zmiennych składników ani wymóg ich stosowania, w przypadku wypłacania tylko wynagrodzenia stałego dom maklerski nie ma oczywiście obowiązku stosowania tej polityki – informuje KNF. Zwraca również uwagę, że przepisy dotyczą tylko domów maklerskich, a nie podmiotów z nimi powiązanych.