Fundusze na zagraniczne rynki a podatek od dywidendy

Wybranie odpowiedniego indeksu dochodowego netto wymaga jednak od zarządzającego funduszem zastosowania właściwej stopy opodatkowania dywidendy.

Publikacja: 12.06.2019 06:03

Dawid Bąbol, doradca inwestycyjny, Beta Securities Poland

Dawid Bąbol, doradca inwestycyjny, Beta Securities Poland

Foto: materiały prasowe

W poprzednim artykule dotyczącym wyboru właściwego indeksu („Indeks cenowy czy dochodowy – który wybrać?", „Parkiet", 28 maja) poruszony został temat statusu podatkowego inwestora. Zwróciliśmy w nim uwagę, że fundusze inwestycyjne, w przeciwieństwie do inwestora indywidualnego, nie płacą podatku od dywidend wypłacanych przez polskie spółki.

Odniesienie do spółek mających siedzibę w Polsce nie było przypadkowe. Każdy kraj ma bowiem swój własny system podatkowy, który określa sposób opodatkowania dochodu (m.in. otrzymywanych dywidend) przez danego podatnika. W Polsce fakt braku opodatkowania zysków kapitałowych i dywidend osiąganych przez tradycyjne fundusze inwestycyjne wynika z wyłączeń określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1).

Kwestia podatku od dywidendy staje się bardziej skomplikowana w sytuacji, gdy polski fundusz inwestycyjny, czy w ogóle polski inwestor, dokonuje inwestycji w spółkę mającą siedzibę za granicą, przy czym nie ma tu znaczenia to, czy jest to spółka notowana na giełdzie zagranicznej czy na GPW. W przypadku wypłaty dywidendy przez taką spółkę zastosowanie mają zarówno przepisy podatkowe państwa, w którym spółka ma siedzibę, jak również przepisy państwa polskiego, a także umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy tymi państwami, o ile takowa została podpisana.

Istota analizy regulacji podatkowych dwóch krajów sprowadza się do tego, że efektywna stopa podatku od dywidendy, rozumiana jako suma podatku od dywidendy zapłacona w Polsce i za granicą, odniesiona do wartości dywidendy brutto, zasadniczo nie powinna być większa niż wyższa ze stawek opodatkowania obowiązujących w tych krajach. Z analizy tej wynika również, że efektywna stopa opodatkowania dla inwestora będącego podatnikiem podatku od dywidendy w Polsce wyniesie co najmniej tyle, ile obowiązująca w naszym kraju stawka podatku od dywidendy – 19 proc. Wyjątkami są tutaj jedynie inwestycje w spółki z Cypru i Luksemburga, dla których efektywna stopa opodatkowania dywidend może być niższa1. W przypadku tradycyjnych funduszy inwestycyjnych, z racji zwolnienia od podatku dochodowego w Polsce, obciążenie podatkowe z tytułu dywidend zagranicznych jest zazwyczaj niższe niż w analogicznej sytuacji dla inwestora-podatnika.

Kwota podatku od dywidendy należnego organowi skarbowemu kraju, w którym siedzibę ma spółka wypłacająca dywidendę, jest uiszczana przez tę spółkę i obniża wartość dywidendy dla inwestora. Taki podatek nazywany jest podatkiem u źródła (ang. withholding tax, WHT). Rozliczenia z polskim urzędem skarbowym inwestor musi natomiast dokonać już we własnym zakresie.

Z uwagi na podleganie pod przepisy podatkowe innego kraju polski fundusz inwestycyjny staje się w większości przypadków podatnikiem podatku od dywidendy wypłacanej przez spółkę zagraniczną. Taka sytuacja sprawia, że w kwestii doboru odpowiedniego benchmarku do oceny zarządzania funduszem powinno istnieć rozróżnienie pomiędzy pewnymi grupami funduszy. Mianowicie, fundusze inwestujące w większości w spółki polskie powinny stosować indeksy dochodowe brutto, natomiast fundusze dokonujące inwestycji głównie w spółki zagraniczne powinny odnosić swoje wyniki do indeksów dochodowych netto.

Wybranie odpowiedniego indeksu dochodowego netto wymaga jednak od zarządzającego funduszem zastosowania właściwej stopy opodatkowania dywidendy. Z uwagi na to, że dostawcy indeksów przeważnie stosują stawki podatkowe obowiązujące w kraju siedziby spółki, zarządzający funduszem może zdecydować się na stworzenie we współpracy z takimi dostawcami indeksu dochodowego netto, dla którego stawki opodatkowania dywidend odpowiadają tym rzeczywiście ponoszonym przez fundusz. Podjęcie decyzji o zastosowaniu spersonalizowanego indeksu wymaga jednak wyważenia pomiędzy korzyściami płynącymi z jego stosowania a kosztami jego utworzenia i publikowania.

Podsumowując, właściwym dla polskiego inwestora (bez względu na to, czy jest on funduszem inwestycyjnym czy też nie) lokującego swoje oszczędności w akcjach spółek zagranicznych jest indeks dochodowy netto. Przy porównywaniu wyników inwestycyjnych trzeba jednak zwrócić uwagę na to, aby stopy zwrotu obliczone z danego portfela i indeksu były obliczone przy zastosowaniu odpowiednich kursów walutowych.

1 https://www.rp.pl/artykul/645365-Jak-rozliczyc-PIT-od zagranicznej-dywidendy.html

Dawid Bąbol doradca inwestycyjny, Beta Securities Poland

Felietony
Wzrost zredukuje dług
Felietony
Wyzwania HR emitentów
Felietony
Wejście tygrysa
Felietony
Czy IPO straciło w oczach funduszy?
Felietony
Zasoby srebra szansą dla zielonej transformacji Polski
Felietony
Spółki lepiej monitorowane