ZAK coraz częściej nie płaci swoim kontrahentom

Zaległe zobowiązania ZAK wobec PGNiG, Chemoprojektu i fiskusa przekraczają już 100 mln zł – wynika z naszych informacji. Spółka zaprzecza, by miała jakiekolwiek zaległości

To, że ZAK ma kłopoty finansowe, nie jest w środowisku firm chemicznych żadną tajemnicą. Powszechnie wiadomo na przykład o zaległościach za dostawy gazu.

Prezes ZAK Krzysztof Jałosiński w połowie listopada mówił „Parkietowi”, że jego firma praktycznie nie ma zaległości wobec PGNiG i tylko najbliższą płatność uiści z 10-dniowym poślizgiem. Teraz również bagatelizuje kwestię zaległości w opłatach za gaz.

[ramka][link=http://www.parkiet.com/artykul/875420.html]» Przeczytaj wywiad "Parkietu" z Krzysztofem Jałosińskim[/link][/ramka]

[srodtytul]Rachunki spłacone czy nie[/srodtytul]

Według naszych informacji ZAK ma nie 10-dniowy, ale prawdopodobnie co najmniej dwumiesięczny poślizg w spłacie należności za dostawy gazu. W sumie ponad 40 mln zł. – Wolałbym się nie wypowiadać co do konkretnych liczb i terminów – mówi Wiesław Skwarko, przewodniczący rady nadzorczej ZAK. Czy powyższe dane są nieprawdziwe? – Tego nie powiedziałem – odpowiada. ZAK deklaruje, że zaległości dotyczą jedynie części faktury za listopad, a wcześniejsze zobowiązania zostały uregulowane terminowo. Skwarko dodaje, że ZAK prowadzi właśnie negocjacje z PGNiG i od stycznia będzie płacić rachunki w całości.

Jak wyglądają zaległości ZAK wobec czeskiej firmy Chemoprojekt, która jest głównym wykonawcą nowej instalacji kwasu azotowego V? – Zleceniodawca w ogóle nam nie płaci – powiedział przedstawiciel tej spółki. Zaległości ZAK wobec Chemoprojektu sięgają już 10 mln euro. Dlatego też Czesi w połowie listopada częściowo wstrzymali prace. ZAK widzi to inaczej: twierdzi, że zaległość dotyczy jedynie listopada, a w najbliższy poniedziałek zostanie w połowie spłacona. Co więcej, „wykonawca realizuje prace zgodnie z harmonogramem”.

– Uznaję, że sprawa już jest rozwiązana. Osiągnięto porozumienie – twierdzi Skwarko. Niedawno kontrolę w kędzierzyńskich zakładach przeprowadził NIK oraz – na jego zlecenie – urząd skarbowy (protokół z tej inspekcji jeszcze nie powstał). Według naszych informacji okazało się, że ZAK nie zapłacił w latach 2004 i 2005 należnego podatku VAT oraz opłat celnych na kwotę 24 mln zł. Zapytany o zaległości wobec fiskusa ZAK kategorycznie zaprzeczył, twierdząc, że „nie ma żadnych zaległości w tym obszarze”.

[srodtytul]Instalacje idą pod zastaw[/srodtytul]

Szef rady nadzorczej firmy, podsumowując sytuację, stwierdził: – Wszystko jest uzgadniane pomiędzy stronami. Nie ma więc istotnego ryzyka. Zarząd podjął odpowiednie działania i za chwilę wszystkie te porozumienia zostaną zawarte. I sytuacja wróci do normalności. Liczę na to, że do końca roku sprawa będzie rozstrzygnięta.

Skwarko liczy na kredyt, który ZAK chce zaciągnąć w najbliższej przyszłości. Według informacji „Parkietu” chodzić ma o około 400 mln zł. 22 grudnia akcjonariusze spółki będą decydować o ustanowieniu zastawu na majątku zakładów. – Chodzi o kilka instalacji – powiedział nam Skwarko. Dodał, że stanowią one istotną część majątku.

[ramka][b]ZAK, Azoty Tarnów i Ciech w trakcie prywatyzacji[/b]

ZAK to jedna z trzech – obok Azotów Tarnów i Ciechu – firm chemicznych, które stanowią prywatyzowaną właśnie tzw. I grupę chemiczną. Sprzedaż spółek w imieniu MSP prowadzi Nafta Polska. Kilka tygodni temu wyłoniono sześć podmiotów, z którymi prowadzone będą dalsze rozmowy na temat prywatyzacji. Trzy z nich to inwestorzy finansowi: Bain Capital Ltd., fundusz private equity z USA, konsorcjum brytyjskiego funduszu Cinven Ltd. i polskiej firmy Kolaja & Partners oraz I Fundusz Mistral z Warszawy. Trzej kolejni to inwestorzy branżowi: National Qatar Industries Company, niemiecka grupa PCC oraz litewska firma Achema, która produkuje głównie nawozy.W połowie grudnia zainteresowani mają przedstawić wiążące oferty zakupu. MSP liczy, że sprzedaż pakietów akcji Azotów Tarnów (52,6 proc.), Ciechu (36,7 proc.) i ZAK (86,3 proc.) będzie sfinalizowana jeszcze w I kwartale 2010 r.[/ramka]

[ramka][b]Robert Gwiazdowski - prawnik, ekonomista, ekspert Centrum im. Adama Smitha [/b]

ZAK jest ofiarą dekoniunktury w całym sektorze chemicznym, a w dodatku miał tego pecha, że – w odróżnieniu od Azotów Tarnów – nie udało mu się wejść na giełdę. Dzięki IPO Azoty Tarnów mają teraz pieniądze na przeczekanie dekoniunktury oraz program inwestycyjny. ZAK nie wchodził na GPW, więc nie miał potrzeby opracowania programu inwestycyjnego i odłożył to w czasie. Jeśli ktokolwiek chce jeszcze dzisiaj kupić ZAK, to trzeba go sprzedać. To, że nie sprzedano tej spółki w 2006 r., to był błąd. To, że nie wprowadzono jej na giełdę w 2008 r., to był kolejny błąd. Teraz nie można sobie już pozwolić na popełnienie kolejnego błędu. Nie można odkładać prywatyzacji, bo skończy się tak, jak się skończyło w przypadku stoczni.

[b]Jerzy Majchrzak - dyrektor Polskiej Izby PrzemysŁu Chemicznego, byŁy prezes ZAK[/b]

Na obecną sytuację ZAK złożyło się kilka elementów. Po pierwsze, trzeci kwartał zawsze jest w branży chemicznej słaby, a ten był gorszy niż zwykle. Po drugie, w ostatnim okresie radykalnie skurczył się eksport nawozów, a to właśnie on zawsze w trzecim kwartale poprawiał płynność spółki. Po trzecie wreszcie, ZAK musiał znaleźć pieniądze na dywidendę. I myślę, że właśnie dywidenda jest najpoważniejszą przyczyną bieżących kłopotów spółki.Mam nadzieję, że opóźnienie w budowie instalacji kwasu azotowego będzie nieduże. Ewentualny dłuższy poślizg może być bardzo poważnym problemem dla ZAK. Budowa musi być zakończona w 2010 r., bo wtedy kończy się pozwolenie na produkcję w dotychczasowej instalacji.[/ramka]