Zima na bogato

Rusza nowy sezon w skokach narciarskich. Wyjątkowy, bo oprócz walki o Kryształową Kulę zawodników czekają mistrzostwa świata w lotach i igrzyska olimpijskie w Pekinie. Okazji do zarobku nie zabraknie.

W ubiegłym sezonie bank rozbił Norweg Halvor Egner Granerud. Triumfator klasyfikacji generalnej Pucharu Świata jako jedyny przekroczył granicę 200 tys. franków szwajcarskich.

Za wygranie 11 konkursów indywidualnych i trzech drużynowych otrzymał dokładnie 207,1 tys. franków – wówczas równowartość około 875 tys. zł. Zarobiłby jeszcze więcej, gdyby nie zachorował na Covid-19 i nie musiał przechodzić kwarantanny.

Granerud, mimo problemów zdrowotnych, i tak wyprzedził znacznie Niemca Markusa Eisenbichlera (144,5 tys. franków) oraz Kamila Stocha, na którego konto wpłynęło 138,9 tys. franków, w tym 20 tys. premii za zwycięstwo w Turnieju Czterech Skoczni. Po przeliczeniu dało to łącznie ok. 586 tys. zł.

Na liście płac było jeszcze dziesięciu polskich skoczków. W czołówce znaleźli się Piotr Żyła (siódme miejsce – 100,9 tys. franków, 426 tys. zł) i Dawid Kubacki (ósme – 100,1 tys. franków, 422 tys. zł). Najlepszy sezon w karierze, zarówno pod względem sportowym jak i finansowym, zanotował Andrzej Stękała (61,2 tys. franków, 258 tys. zł). Reszta zarobiła dużo mniej. Najsłabsi w naszej kadrze – Stefan Hula i Tomasz Pilch – dostali odpowiednio 200 i 100 franków.

Hojna Norwegia

Ta ostatnia kwota to premia za 30. pozycję w serii finałowej konkursu Pucharu Świata. Podium to kolejno 6, 8 i 10 tys. franków dla zwycięzcy, wygranie kwalifikacji – 3 tys. franków (5 tys. w lotach). Triumf w drużynie wyceniany jest na 30 tys. franków (do podziału na czterech). Nie są to sumy powalające na kolana. Podobnie jak nagrody w mistrzostwach świata.

Piotr Żyła, który w lutym zdobył złoto w Oberstdorfie, wzbogacił się o 28,7 tys. franków (118 tys. zł). Do tego doszła premia za brąz w konkursie drużynowym. Żyła, Stoch, Stękała i Kubacki otrzymali do podziału 14 tys. franków (60 tys. zł).

Identyczne nagrody czekają teraz na nich w mistrzostwach świata w lotach (11–13 marca). Zwycięzca rywalizacji w Vikersund dostanie 28,7 tys. franków, drugi zawodnik – 18 tys., a trzeci – 10,8 tys. franków. W drużynie premie wynoszą odpowiednio: 35, 21 i 14 tys. franków. Na poprzednich mistrzostwach w Planicy nasi skoczkowie zarobili mało, bo medal (brązowy) zdobyła tylko drużyna.

W kalendarzu PŚ wciąż największym prestiżem cieszy się świąteczno-noworoczny Turniej Czterech Skoczni (w tym roku jubileuszowy 70.), ale od dawna traci finansowo na znaczeniu. Sami zawodnicy narzekają na nagrody, bo tyle samo, czyli 20 tys. franków, można zgarnąć w jeden weekend podczas kończącego sezon miniturnieju Planica 7, a zwycięzca cyklu Raw Air, na który składają się zawody w Oslo, Lillehammer, Trondheim i Vikersund, inkasuje nawet 60 tys. euro.

Ostatnią edycję tej imprezy, rozgrywanej od 2017 r. w Norwegii, trzeba było odwołać ze względu na szalejącą pandemię. To była zła wiadomość zwłaszcza dla Stocha, który miał bronić trofeum. Wygrał tam łącznie 11 konkursów i prologów, w klasyfikacji generalnej triumfował dwukrotnie i raz był drugi.

Po czwarte złoto

Raw Air wraca do kalendarza, ale w okrojonej formie – rywalizacja toczyć się będzie tylko w Lillehammer i Oslo. Kilka tygodni wcześniej Stoch powalczy w Pekinie o czwarte złoto olimpijskie. Ma już dwa najcenniejsze medale z Soczi, w Pjongczangu obronił tytuł na dużej skoczni i dołożył brąz w drużynie. Po ostatnich igrzyskach całą swoją premię przekazał sztabowi szkoleniowemu.

Polski Komitet Olimpijski od letnich igrzysk w Londynie (2012) za złoto zdobyte w konkurencjach indywidualnych wypłaca 120 tys. zł, za srebro – 80 tys., za brąz – 50 tys. W rywalizacji drużynowej jest to odpowiednio 90, 60 i 37,5 tys. zł na głowę. Do tego w przyszłości może dojść emerytura olimpijska, wyceniana obecnie na niecałe 3 tys. zł.

To nagrody ustawowe, ale w uznaniu swoich zasług medaliści mogą liczyć na premie ministerialne, różne bonusy od gmin, w których mieszkają (np. stypendia czy mieszkania), oraz od prywatnych sponsorów, którzy w karierze skoczków odgrywają ważną rolę.

Przychody z kontraktów reklamowych pozwalają na spokojne życie i odpowiednie przygotowanie do zawodów, bo od piłkarzy czy tenisistów skoczków dzieli przepaść.

586 tys. zł, jakie uzbierał Stoch ubiegłej zimy, Robert Lewandowski zarabia w Bayernie Monachium w dwa–trzy dni. Hubert Hurkacz za sam udział w kończącym sezon turnieju Masters w Turynie (trzy porażki) otrzymał równowartość prawie 700 tys. zł.

Dysproporcje są ogromne, ale trudno z tymi liczbami dyskutować. Futbol i tenis to sporty globalne, skoki – choć w Polsce dorównujące oglądalnością meczom piłkarskiej reprezentacji – to jednak zabawa dla wybranych, budząca zainteresowanie jeszcze w Skandynawii, Niemczech, Austrii i kilku innych krajach. To przekłada się na wpływy z praw telewizyjnych i marketingowych, a w rezultacie na wysokość nagród.

Telewizyjna rewolucja

W Polsce popularność skoków i rozpoznawalność skoczków budowała przez lata TVP. Teraz o masowego widza zadba TVN. To w tej stacji będzie można obejrzeć wszystkie najważniejsze wydarzenia nadchodzącej zimy, począwszy od inauguracyjnych konkursów Pucharu Świata w Niżnym Tagile przez Turniej Czterech Skoczni po igrzyska w Pekinie. TVP pokaże zawody w Wiśle (4–5 grudnia) i Zakopanem (15–16 stycznia) oraz mistrzostwa świata w lotach. Dostała także sublicencję na pokazywanie igrzysk.

Transmisje ze skoczni będzie przeprowadzać też nadal Eurosport, szerokie relacje będą dostępne na Playerze. – Chcemy odmłodzić grupę widzów, a tym, którzy zafascynowani są tylko piłką, pokazać, że są jeszcze skoki – zapowiada dyrektor programowy TVN Edward Miszczak.

Nową widownię ma przyciągnąć nowoczesne, interaktywne studio i ciekawi goście, nie tylko ze świata sportu. Stacja chce czerpać inspiracje od telewizji niemieckich i austriackich.

– Pragniemy pokazywać naszych bohaterów nie tylko w wymiarze sportowym, ale i emocjonalnym, spowodować, by oglądający te transmisje chłopcy i dziewczęta zechcieli znaleźć się tam, gdzie ich ulubieńcy, i robić to co oni – tłumaczy Miszczak.