| Zarząd DROP S.A. z siedzibą w Warszawie ("Spółka") informuje, że 16 lutego 2011 roku otrzymał od prof. dr hab. Piotra Pogonowskiego "Opinię prawną dotyczącą oceny zgodności z prawem postępowania oraz zastosowania przez Naczelnika II Mazowieckiego Urzędu Skarbowego środków tytułem zabezpieczenia, dokonanego wobec DROP S.A. w Warszawie" ("Opinia"). Najważniejsze konkluzje wyżej wymienionej Opinii "Odnosząc przedstawione wyżej poszczególne założenie właściwej wykładni i stosowania norm prawa podatkowego przez Organ Skarbowy w opiniowanej sprawie Podatnika - DROP Spółki Akcyjnej , należy podkreślić, co następuje: 1. Decyzja nr 1472/PP-1 III/723-16/10/SJ Naczelnika II Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o zabezpieczeniu na majątku podatnika - DROP S.A. - rzekomych należności budżetowych z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2009 r. została wydana z naruszeniem zasad prawa dotyczących w szczególności błędnej wykładni i zastosowania przepisów materialnego prawa podatkowego, jak i wymogów postępowania podatkowego i kontrolnego (w szczególności dowodowego oraz zasadności i sposobu zabezpieczenia). 2. Opiniowana decyzja – sposób zastosowania przepisów przez Organ Skarbowy - podważa zasadę zaufania obywateli do państwa (prawa). Arbitralne i sprzeczne z systemem prawa, stosowanie przepisów wobec DROP SA stanowi w istocie instrument konfiskaty mienia. Organ nie mając żadnych podstaw, których istnienia jest w stanie choćby wykazać dowodami – w rozumieniu ordynacji podatkowej – doprowadził do zachwiania sytuacji finansowej DROP SA. 3. Decyzja Organu Skarbowego narusza przy tym standard europejskiej wykładni zasad odliczeń w VAT, który, jak szeroko argumentowano, sprowadza się do tezy, że uprawnienie podatnika do odliczenia VAT nie może być oceniane na tle pó¼niejszych lub wcześniejszych transakcji oraz zamiarów innych podmiotów, o których podatnik nie wie i których cel (potencjalnie oszukańczy) nie jest mu znany. Jako sprzeczne z założeniami konstytucyjnymi i europejskimi zasadami wykładni i stosowania przepisów o VAT, stosowanie przepisów przez Organ Skarbowy jest bezprawne. 4. Z treści uzasadnienia decyzji wynika, że Organ Skarbowy nie wykazał podstaw zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 4 lit.a) ustawy o VAT. W szczególności na organie skarbowym ciążył obowiązek wykazania: - zaistnienia takiej okoliczności (nie dokonania w rzeczywistości danej czynności) oraz (kumulatywnie) - stwierdzenie, że z ogółu obiektywnych okoliczności wynika, że podatnik nabywając towar lub usługę od podmiotu, wiedział (miał świadomość), że transakcja stanowi nadużycie prawa. Organ skarbowy stwierdził jedynie, że mogą zaistnieć naruszenia prawa po stronie kontrahentów, nie był w stanie powiązać ich jednak z wiedzą DROP SA o ewentualnych nadużyciach. Jako dowody nie mogą służyć w szczególności oświadczenia Organu Skarbowego o tym, że: - pod niektórymi adresami wskazanymi jako miejsca prowadzenia działalności znajdują się mieszkania, w których nie jest prowadzona działalność gospodarcza; - niektórzy kontrahenci nie posiadają dokumentacji potwierdzającej prowadzenie działalności gospodarczej; - niektórzy kontrahenci nie dysponują zapleczem technicznym umożliwiającym prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu złomem; - w stosunku do części ww. kontrahentów toczą się postępowania podatkowe lub prokuratorskie, dotyczące prowadzonej przez nich działalności gospodarczej; - w stosunku do części ww. kontrahentów prowadzone postępowania podatkowe zakończyły się wydaniem decyzji, zgodnie z którymi działalność kontrahentów polegała na wprowadzaniu do obiegu tzw. "pustych faktur". Organ nie wykazał jakie naruszenia, w jakim zakresie, dotyczą poszczególnych kontrahentów DROP SA i na ile można zarzucić DROP SA wiedzę lub powinność świadomości o tych zdarzeniach, biorąc pod uwagę każdą indywidualną transakcję, a także profesjonalizm i szczególną staranność DROP SA w kontaktach ze swoimi kontrahentami. Organ Skarbowy nie odniósł się także do wyjaśnień i twierdzeń DROP SA podniesionych w korespondencji oraz spotkaniach w toku postępowania podatkowego i kontrolnego. Arbitralne, sprzeczne z prawem pomijanie środków dowodowych (np. opisanych faktur dokumentami wz itd.) przedstawionych przez DROP SA jest ewidentnym złamaniem prawa – w tym zasad jego stosowania utrwalonych w przedstawionym wyżej orzecznictwie krajowym i europejskim. 5. Organ skarbowy nie przeprowadził postępowania dowodowego, które jak podkreślono wyżej, ma na celu ustalenie rzeczywistego stanu faktycznego ale nie może być celem samym w sobie. Organ skarbowy powinien wykazać przewidzianymi prawem środkami dowodowymi, że faktura zawierająca podatek naliczony dokumentuje czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która jednak w rzeczywistości nie została dokonana. Jako kuriozalne należy uznać oparcie decyzji organu skarbowego o tak kolosalnych skutkach finansowych dla DROP SA – podatnika i pracodawcy – np. na oświadczeniu jednego z kierowców kontrahenta DROP SA, który zapamiętał rozmiary nieruchomości, na której zostawiał towar, jako wynoszące 50 x 50 m, gdy w rzeczywistości organ skarbowy stwierdził, że teren ten był większy, czy nie możność kontaktu telefonicznego z kontrahentem DROP SA. Nie ma znaczenia dla Organu Skarbowego, że wyjaśnienia te były składane po upływie długiego czasu, co naturalnie powoduje zacieranie się precyzyjnych obrazów w pamięci każdego człowieka. Podobnie iluzją zgodnego z prawem przeprowadzenia postępowania dowodowego i wyciagnięcia wniosków po wszechstronnej analizie stanu faktycznego sprawy, jest oparcie decyzji Organu na oświadczeniu jednego z kierowców dostarczających towar do DROP SA jakoby ,,przywoził on nie swój towar". Wyjaśnienie takie świadczy o tym, że transakcja – w myśl przedstawionych wyżej zasad rządzących VAT – została prawnie skutecznie dokonana. Stanowisko Organu Skarbowego zdaje się prowadzić do wniosku, żę KAŻDY PODMIOT, KTÓRY UCZESTNICZY W OBRCIE VAT POWINIEN DLA SWOJEGO BEZPIECZEÑSTWA posiadać rozwinięte służby wywiadu gospodarczego, co i tak może nie uchronić go od odpowiedzialności za któregoś z nieuczciwych kontrahentów. Oczywiście, jak wykazano wyżej, takie rozumowanie Organu Skarbowego jest pozbawione podstaw prawnych. 6. Organ nie wykazał istnienia ustawowych podstaw do zastosowania środków zabezpieczających. W szczególności każda okoliczność, która jest w ocenie organu skarbowego podstawą zastosowania zabezpieczenia, zgodnie z prawem podatkowym musi odnosi się ściśle do stanu faktycznego dotyczącego możliwości finansowych i majątkowych podmiotu oraz powinna być przez organ skarbowy wszechstronnie wyświetlona i udowodniona (,,uzasadniona obawa") biorąc pod uwagę fakt, że zabezpieczenie dokonywane jest jeszcze przed wydaniem ostatecznej decyzji i może wyrządzić niepowetowane straty u podatnika. Sama przewidywana wysokość tego zobowiązania nie może stanowić wystarczającej podstawy do zastosowania zabezpieczenia, o ile nie zostanie wykazane, że w zestawieniu z sytuacją majątkową strony zachodzi uzasadniona obawa niewykonania zobowiązania podatkowego także w ramach postępowania egzekucyjnego. DROP SA posiada prawa, których wartość dalece przewyższa rzekome zobowiązania i które były oferowane przez Spółkę jako przedmiot zabezpieczenia. Także sam fakt prowadzenia postępowania kontrolnego wobec podatnika ani nawet wysoka kwota przewidywanej zaległości podatkowej nie stanowią okoliczności uzasadniającej automatyczne zastosowanie zabezpieczenia. Jako kuriozalne należy potraktować więc stwierdzenie Organu Skarbowego, które znalazło się jako jedyne w rzeczywistości jedyne ,,uzasadnienie" zastosowania środków zabezpieczających, że w ocenie organu skarbowego ,,mając na uwadze wyniki postępowań kontrolnych prowadzonych przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie oraz Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zachodzi uzasadniona obawa, że po zakończeniu tych postępowań kontrolnych Spółka nie będzie w stanie wykonać swoich wymagalnych zobowiązań określonych decyzjami, wydanymi już po zakończeniu postępowań kontrolnych.". Można sarkastycznie stwierdzić, że WOBEC KAZDEGO PODMIOTU UCZESTNICZACEGO W OBROCIE PRAWNYM WOBEC KTÓREGO ZOSTANA PRZEDSIEWZIETE PRZEZ ORGANY SKARBOWE SPRZECZNE Z PRAWEM SRODKI ZABEZPIECZENIA W POSTACI NP. ZABLOKOWANIA SROKDOW PIENIEŻNYCH NA BIEŻĄCĄ DZIALANOŚÆ, W KRÓTKIM CZASIE BĘDZIE MOŻNA POSTAWIÆ ZARZUT NIEWYPLACALNOSCI, CZY ZAGROŻENIA TYM STANEM. 7. Organ skarbowy nie zastosował adekwatnych (proporcjonalnych) środków zabezpieczenia, łamiąc szereg przepisów ordynacji podatkowej także w tym zakresie. Jak wykazano, zabezpieczenie wykonania decyzji może być więc dokonane w pierwszej kolejności we wskazanej przez podatnika formie, bardziej dla niego dogodnej niż stosowane z reguły przez organ egzekucyjny zajęcie środków na rachunku bankowym na podstawie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Nie chcąc zastosować dobrowolnej formy zabezpieczenia, organ podatkowy zobligowany jest do wydania stosownego postanowienia, a dopiero po tym - ustanawiania zabezpieczenia w formie przewidzianej w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 8. Organ powinien zastosować najmniej uciążliwy środek zabezpieczenia. Uciążliwość to dokuczliwość zastosowanego środka dla codziennego życia czy prowadzonej działalności, powodująca niemożność czy utrudnienia codziennego funkcjonowania dłużnika. Ze stanowiska Spółki przedstawianego wielokrotnie organom skarbowym wynika, że zajęcie tytułem zabezpieczenia tak znacznych kwot stanowi dużą dolegliwość dla Spółki i uniemożliwia jej normalne funkcjonowanie. Co więcej, DROP SA oferował Organowi Skarbowemu dobrowolne zabezpieczenia na nieruchomościach i prawach majątkowych, co jest uprawnieniem DROP SA, a z czego nie skorzystał Organ Skarbowy. 9. Decyzja zawiera iluzję zgodnego z prawem uzasadnienia faktycznego i prawnego. W szczególności nie wystarczy powołanie się przez Organ Skarbowy na określony materiał dowodowy, który przemawia za ustaleniami organu, ale konieczne jest także w sytuacji, gdy z innych dowodów wynikają przeciwne wnioski, podanie przyczyn, przemawiających za brakiem wiarygodności tych dowodów, a wiarygodnością tej części materiału dowodowego, na podstawie której określone fakty uznano za udowodnione. DROP SA wykazywała przy pomocy dokumentów i innych środków dowodowych niezasadność ustaleń Organu Skarbowego, który nie odniósł się w ogóle do nich w uzasadnieniu decyzji, czym narusza zasady prawa podatkowego oraz konstytucyjne prawa podstawowe. 10. Wszystkie wskazane wyżej tytułem przykładu najbardziej jaskrawe przypadki naruszenia prawa przez Organ Skarbowy przy zastosowaniu opiniowanych środków zabezpieczających skłaniają do wniosku, że postępowanie Organów podważa zasadę zaufania obywateli do państwa (prawa). Arbitralne i sprzeczne z prawem krajowym i europejskim, stosowanie przez Organ Skarbowy przepisów wobec DROP SA stanowi w istocie instrument konfiskaty mienia. Organ nie mając żadnych podstaw, których istnienia jest w stanie wykazać dowodami – w rozumieniu Ordynacji podatkowej – doprowadził do zachwiania sytuacji finansowej DROP SA. To sprzeczne z zasadami prawa podatkowego działania organu skarbowego prowadzą do stanu kiedy możliwe będzie stwierdzenie, że Podatnik może nie regulować swoich należności wobec państwa z powodu zajęcia tytułem zabezpieczenia wszystkich środków finansowych. Nie jest to też przykład działania przyjaznego dla podatnika, ale raczej opresji państwa." W załączniku: Opis postępowań organów podatkowych Opinia prawna prof. dr hab. Piotra Pogonowskiego Decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie z 28-09-2010 Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 07-12-2010 | |
