Szwedzki Vattenfall - jeden z największych producentów energii elektrycznej w Europie - rozpoczął działalność w pierwszej dekadzie XX wieku. Przez wiele lat stawiał na hydroenergetykę, wykorzystującą dogodne warunki naturalne na Półwyspie Skandynawskim.
Od hydroenergetyki
do elektrowni atomowych
Przedsiębiorstwo powstało w 1909 r., po przekształceniu instytucji rządowej, która zarządzała zasobami wodnymi wokół wodospadu Trollhatte i nadzorowała tam budowę pierwszej elektrowni. Następne inwestycje to elektrownie wodne Alvkarleby i Olidan. Pięć generatorów pierwszego z tych obiektów uruchomiono do 1915 r. W 1921 r. działało trzynaście generatorów elektrowni Olidan.
Zapotrzebowanie na energię elektryczną rosło wraz z rozwojem przemysłu. W latach 1916-1952 produkcja elektrowni Alvkarleby wzrosła z 40 tys. kWh, do 440 tys. kWh, a wpływy ze sprzedaży zwiększyły się z 1,5 mln koron do 51,4 mln koron. Zmusiło to Vattenfall do rozbudowy linii wysokiego napięcia. Na uwagę zasługuje zwłaszcza mająca 1000 km długości linia, która w latach 1946-1951 połączyła z południowymi regionami Szwecji zbudowaną na północy, największą z dotychczasowych elektrownię wodną Harspringet. Wykorzystano wówczas po raz pierwszy kabel przesyłający energię o rekordowo wysokim napięciu 380 kV.