Choć na pierwszy rzut oka nie są one tak prozaiczne, jak mogłoby się wydawać.
Jednym z podstawowych problemów przy transakcjach foreksowych jest rozliczenie przychodów, kosztów i ustalenie - obliczenie dochodu w złotówkach. Z uwagi na fakt, że inwestorzy dokonują niejednokrotnie po kilka tysięcy transakcji miesięcznie, pojawia się kwestia przeliczenia przychodów uzyskanych w walucie obcej na złotówki. Stanowi to poważny problem. W związku z tym pojawiło się pytanie: czy można to rozliczyć w zagregowanej formie, czyli rozliczyć tylko całoroczny zysk/stratę na koniec roku i przeliczyć ją na złote, jeśli ekspozycję cały czas utrzymuje się w USD? Niestety, ale nie można w ten sposób rozliczyć dochodu dla celów podatkowych, ponieważ art. 22 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi wyraźnie, iż koszty uzyskania przychodu poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez NBP z dnia poniesienia kosztu. Z tego przepisu wynika jednoznacznie, że podatnik-inwestor jest obowiązany do przeliczenia wartości wyrażonej w walutach na złotówki. Wszelkie bowiem zobowiązania, w tym publicznoprawne, muszą być wyrażone tylko w pieniądzu polskim. Zasada ta wynika z art. 358 Kodeksu cywilnego, który dopuszcza jedynie, że można zastrzec w umowie wysokość świadczenia pieniężnego według innego niż pieniądz (w domyśle innym niż pieniądz polski) miernika wartości - art. 358 § 2 KC. Innymi słowy, możemy ustalić w umowie kupna-sprzedaży, że dany przedmiot będzie kosztował równowartość np. 200 USD, a wartość tej transakcji zostanie ustalona wg kursu dolara do złotego. Dopiero wartość wyrażona w złotych będzie ceną, jaką faktycznie zapłacimy (biorąc pod uwagę kurs z dnia zawarcia transakcji).
Podobnie jest w przypadku zobowiązań publiczno-prawnych, tj. podatków. Tak samo przeliczamy przychód uzyskany w walutach obcych. Wynika to z art. 11 ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (uopdof). Zgodnie z przepisem zawartym w ust. 3 przychody otrzymane w walutach obcych przelicza się na złote wg kursów z dnia ich otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeśli zaś podatnik nie korzysta z usług banku, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodu ogłaszanego przez NBP. Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 4 ustawy, jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, to do przeliczenia na złote stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez NBP. Regulacja zawarta w art. 11
uopdof dotyczy przychodu, przeliczenie kosztów uzyskania przychodu dokonuje się zaś zgodnie z brzmieniem art. 22 uopdof, który został omówiony powyżej. Reasumując, koszt zawarcia transakcji w walutach obcych przelicza się według kursów z dnia ich poniesienia (art. 22 uopdof), a przychód osiągnięty w walutach obcych przelicza się na złote wg kursów obowiązujących w dniu otrzymania przychodu.
W związku z powyższym nie można rozliczać transakcji w ten sposób, że od stanu rachunku po przeliczeniu na złotówki na koniec roku podatkowego odejmiemy wartość środków finansowych znajdujących się na rachunku na początku roku podatkowego.