W wyniku wtorkowego wzrostu WIG20 doszedł do oporu wyznaczonego przez lokalny dołek sprzed tygodnia (2677 pkt), stanowiący szyję formacji podwójnego szczytu. Przełamanie tej bariery byłoby pozytywnym sygnałem i pozwoliłoby na dalszy marsz w górę. Niestety, już wczoraj rano rynek wykazał słabość, nerwowo reagując na spadki w USA. Zniżka trwała niemal do zamknięcia, niwelując prawie cały wzrost z wtorku.
W tej sytuacji odbicie z ostatnich dni wygląda jak ruch powrotny do wspomnianej linii szyi. W wyniku wczorajszego spadku indeks największych spółek znalazł się blisko krótkoterminowej linii trendu wzrostowego biegnącej od dołka z połowy lipca. Dalsze spadki spowodowałyby jej przełamanie. Byłby to niekorzystny sygnał, ale o niewielkim znaczeniu, ponieważ linia przechodzi przez zaledwie dwa punkty zwrotne.
Poważniejsze pogorszenie nastąpiłoby w razie spadku, a zwłaszcza zamknięcia poniżej luki hossy z 30 lipca, której dolne ograniczenie znajduje się na poziomie 2653 pkt.
W najdłuższym horyzoncie czasowym sytuacja od miesięcy pozostaje bez zmian. Od października 2007 r. WIG20 znajduje się w trendzie spadkowym. Linia tego trendu na wykresie ze skalą logarytmiczną przechodzi przez cztery punkty zwrotne (niedawny podwójny szczyt traktuję jako jeden), więc jest wiarygodna. Jej przełamanie byłoby najlepszym sygnałem, jaki może powstać w obecnej sytuacji. Nie wiadomo jednak kiedy ani na jakim poziomie to nastąpi.
Oprócz linii trendu ważnym oporem jest też górna połowa długiej czarnej świecy z 6 sierpnia. Linia przechodzi przez górny koniec tej świecy i obecnie jest w okolicach jej górnej połowy. W związku z tym obie bariery proponuję traktować jako jedną i za wiarygodny sygnał uznać dopiero przełamanie szczytu z 6 sierpnia (2747 pkt). Samo przełamanie linii raczej nie wystarczy, bo górna połowa czarnego korpusu znajduje się powyżej niej.
