| W nawiązaniu do raportu bieżącego nr 15/2013, Zarząd "KONSORCJUM STALI" S.A. w Warszawie (dalej: "Emitent") informuje, że w dniu 8 sierpnia 2013 r. doręczono pełnomocnikowi Emitenta postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2013 r. w przedmiocie zażalenia Emitenta z dnia 1 lipca 2013 r. na postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 25 czerwca 2013 r. o udzieleniu zabezpieczenia na wniosek BOWIM S.A. z siedzibą w Sosnowcu. Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżone postanowienie i oddalił wniosek o udzielenie zabezpieczenia oraz zasądził od BOWIM S.A. na rzecz Emitenta kwotę 1397 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu Sąd wskazał między innymi, iż zażalenie jest oczywiście uzasadnione, bowiem zaskarżone postanowienie wydane zostało z naruszeniem art. 730 1 k.p.c. a także art. 731 k.p.c. Ponadto Sąd wskazał, iż nie została uprawdopodobniona przesłanka interesu prawnego w zabezpieczeniu powództwa. Sąd podniósł, iż nie znajduje żadnego uzasadnienia w przepisach prawa twierdzenie uprawnionego (tj. BOWIM S.A.) i stanowisko Sądu Okręgowego, że wystosowanie przez obowiązanego do uprawnionego wezwania do zakupu akcji a następnie wezwania do zapłaty kary umownej mogłoby doprowadzić do uniemożliwienia uprawnionemu osiągnięcia celu przyszłego postępowania o stwierdzenie nieważności porozumienia inwestycyjnego. Sąd zgodził się z Emitentem, iż zachowanie jego roszczeń było uzależnione od wystosowania przez niego do spółki BOWIM w ściśle określonym terminie (od 1 lipca do 16 lipca 2013 r.) żądania zakupu wskazanych w porozumieniu akcji, a zakazanie uczestnikowi postępowania zabezpieczającego dokonania aktu, od którego zależy powstanie lub zachowanie jego roszczeń co do zasady musi być uznane za środek zbyt daleko idący, gdyż uprawniony przez to osiągnąłby swój cel nawet bez potrzeby uzyskania wyroku w sprawie o stwierdzenie nieważności umowy i niezależnie od wyniku takiego postępowania. Sąd Apelacyjny ponadto wskazał, iż wskazana przez Sąd Okręgowy ocena uprawdopodobnienia roszczenia budzi zastrzeżenia, gdyż Sąd nie rozważył w szczególności kwestionowanych przez uprawnionego zapisów umownych w świetle całej umowy łączącej strony, nie poczynił żadnych rozważań co do tego, że w ust. 4.7 i 4.8 porozumienia wprost zaznaczono, iż nabycie akcji własnych przez spółkę BOWIM ma nastąpić w celu zgodnym z k.s.h., nie przedstawił względów, dla których uznał to porozumienie za sprzeczne z art. 362 § 1 pkt. 5 k.s.h. lub z art. 362 § 1 pkt. 8 i § 2 k.s.h. Sąd Apelacyjny ponadto wskazał, że nie wiadomo na czym Sąd Okręgowy oparł swoje przekonanie o naruszeniu art. 20 k.s.h., który nakazuje traktować jednakowo akcjonariuszy w takich samych okolicznościach. Sąd Apelacyjny podkreślił, iż Sąd Okręgowy nie dokonał analizy porozumienia, z którego wprost wynika, że po pierwsze obowiązany (tj. Emitent) udzielał spółce BOWIM znaczącego wsparcia w postaci pożyczek i poręczeń, że samo objęcie przez Konsorcjum Stali nowo wyemitowanych akcji nastąpiło w związku z zadłużeniem BOWIM wobec tego podmiotu (strony umówiły się wprost, że cena nabycia akcji zostanie zapłacona przez potrącenie z długiem BOWIM z tytułu udzielonych mu przez Konsorcjum pożyczek), że także możliwość żądania odkupienia przez BOWIM własnych akcji za z góry ustaloną cenę wpisana została do porozumienia w ściśle określonych realiach ekonomicznych. W ocenie Sądu Apelacyjnego nie sposób także na tym etapie uznać za uprawdopodobnione, że umówiony sposób ustalenia ceny odkupu akcji przez BOWIM stanowi próbę obejścia art. 346 k.s.h. Postanowienie Sądu jest prawomocne. | |
