Jak magnes

Tłumione emocje działają jak magnes na nieszczęścia

Robert uświadomił sobie, że emocje przeszkadzają mu w byciu twardym, gdy jest to konieczne, aby zrealizować cel. Robert zwykle wykazuje dużą wrażliwość. Jego mądrość pozwala mu dojść do celu, do pewnego stopnia unikając konfrontacji. Od kiedy awansował dwa lata temu, nie jest w stanie osiągnąć tego, czego pragnie jedynie przy standardowym nakładzie pracy. Zamiast pójść na skróty, stosując argument siły, troszczy się o to, aby osiągnąć konsensus. Zaniedbując życie rodzinne, doprowadził do rozpadu małżeństwa. Towarzyszyło mu przy tym wiele emocji. Jest więc jak najbardziej zainteresowany, aby dowiedzieć się więcej o inteligencji emocjonalnej. Pyta:

- Czytałem, że opanowane emocje dają siłę.

- Nie da się opanować emocji.

- Jak to?

- Emocja to potęga ludzkiej mocy. Nic nie może powstrzymać emocji. Możesz tylko ją tłumić i odwrócić przeciwko sobie.

- Jak?

- Kiedy nie akceptujesz tego, co czujesz.

- Czyli?

- Kiedy nie podobają ci się twoje uczucia.

- Na przykład?

- Właśnie: przykład! Jak się czujesz teraz?

- Nie wiem. No dobrze.

- Dobrze?

-?

- Widzę oznaki zmartwienia. Widziałem też, że kiedy mówiłem "potęga ludzkiej mocy" byłeś przerażony. Miałeś oczy i usta otwarte jakbyś zobaczył ducha! Widać, że to zdanie uderzyło cię. Może jesteś w stanie sobie przypomnieć, kiedy czujesz tę potęgę? A może wstydzisz się tego, że kiedyś zademonstrowałeś potęgę swoich emocji?

- Przypominam sobie... niestety w domu...

- Mówię, wywołuję emocje u ciebie, ale ta emocja ci się nie podoba. Ukrywasz ją. Czy myślisz, że dzięki temu emocja jest opanowana?

- Nie, oczywiście, że nie. Co się dzieje z tymi stłumionymi emocjami?

- Daj mi przykład sytuacji, w której coś ci się nie udało.

- Nie później niż wczoraj: spotkanie z prezesem banku, z którym negocjujemy partnerstwo!

- Co się stało?

- Spóźniłem się. Mała stłuczka. Moja długo wypracowywana strategia wzięła w łeb.

- Wyobrażam sobie, że czułeś się osłabiony przez to spóźnienie. Myślałeś o tym?

- Nie.

- Teraz powiedz, jak to się stało, że doszło do stłuczki?

- Spieszyłem się. Informatyk miał zsynchronizować mojego nowego iPhona. Przeszedł o 9.20 zamiast o 9.00, a byłem umówiony w banku na 10.00!

- Byłeś wkurzony? Wyraziłeś tę emocję?

- Nie, dlatego, że informatyk był już tak zawstydzony i zdenerwowany, że najmniejsza uwaga by go rozłożyła na łopatki, a mi zależało, żeby wreszcie skończył tę operację.

- Jak szybko potrafisz się usprawiedliwić! Za mało czasu sobie zostawiłeś. Jak to się stało?

- Miało być inaczej. Dzień wcześniej byliśmy umówieni, ale informacja do niego nie dotarła. Moja asystentka może mu nie przekazała. Nie wiem. Nie pamiętam, czy to nie ja przypadkiem zawiniłem!

- Jak się czułeś?

- Nie wiem.

- Proszę sobie przypomnieć sytuację. Wychodzisz ze swojego pokoju i pytasz asystentkę: - Czy jest już informatyk?...

- Ona otwiera oczy jakby nie widziała o co chodzi. Rozumiem, że nie został wezwany. Pytam jak to się stało. Asystentka chowa głowę. Nic nie mówię, a po chwili, kiedy podnosi głowę, pyta, czy mój plan na jeden dzień urlopu w przyszłym tygodniu jest nadal aktualny "bo pan prezes potrzebuje odpocząć"!

- Niby z troski, ale... co myślałeś?

- Czy tak bardzo widać, że jestem zmęczony?

- Jak się czułeś?

- Nie wiem. Ale wiem, że znowu o tym myślałem, kiedy zdarzyła się ta stłuczka. Widziałem, jak głupia baba w clio wyciąga z torby dzwoniący telefon położony na siedzeniu pasażera. Nie patrzyła przed siebie. Wiedziałem, że zaraz uderzy w mój samochód. Mogłem tylko zatrąbić.

- Czułeś się zagrożony, ale nic nie zrobiłeś! Tak samo jak twoja asystentka dała ci do zrozumienia, że jesteś tak zmęczony, że nie panujesz nad sytuacją. Jak się czułeś? Daj mi zgadnąć: zagrożony!

- "Jeśli to tak bardzo widać, to co ze mną będzie?" - tak pomyślałem.

- Co odpowiedziałeś asyste- Negowałeś uczucia. Nie bez konsekwencji: tłumione emocje działają jak magnes na nieszczęścia.

Opisane wydarzenia są fikcyjne.

RSQ Management