Na rynku metali szlachetnych może być nerwowo

Przemysław Tychmanowicz rozmawiał w Parkiet TV z Dorotą Sierakowską, analitykiem DM BOŚ.

W ostatnim czasie było bardzo nerwowo na rynku metali szlachetnych. Mocno taniały złoto i srebro. Co tam się wydarzyło?

W zasadzie wydarzyła się jedna rzecz, a mianowicie wzrost wartości amerykańskiego dolara. Inwestorzy próbują aktualnie wysondować, na ile szybko będziemy mieć do czynienia z zacieśnianiem polityki monetarnej w Stanach Zjednoczonych. Te oczekiwania też są determinowane przez wiele czynników, zaczynając od danych makroekonomicznych, poprzez komunikaty Fedu, aż po publiczne wystąpienia tej instytucji.

Samym ruchem dolara chyba trudno uzasadnić skalę przeceny, do jakiej doszło na rynku metali szlachetnych. Złoto w pewnym momencie zjechało poniżej 1700 USD za uncję.

Zadziałały pewnie też i inne czynniki, jak chociażby aktywacja zleceń stop loss. Ruch był na tyle dynamiczny i niektórzy traderzy mogli być nim zaskoczeni. Też jednak należy zauważyć, że owszem, spadek był bardzo dynamiczny, ale trwało to bardzo krótko. Prawdopodobnie więc akurat na największą przecenę większe znaczenie miały kwestie techniczne, a nie fundamentalne.

Kurz już nieco opadł. Złoto wraca w okolice 1800 USD za uncję. Oznacza to powrót do normalności?

Ciężko jest teraz ocenić, co można nazwać normalnością na rynku metali szlachetnych. Na pewno nie można jednak powiedzieć, że sytuacja jest ustabilizowana. Sądzę, że do tego jest jeszcze daleko i głównie wynika to z faktu, że wciąż rozgrywają się najważniejsze wydarzenia dotyczące perspektyw polityki monetarnej w Stanach Zjednoczonych. Pod koniec sierpnia mamy sympozjum w Jackson Hole, gdzie prezes Fedu może przedstawić konkrety na temat dalszy planów Rezerwy Federalnej. W tzw. międzyczasie pojawi się jeszcze wiele danych makroekonomicznych z USA czy też wypowiedzi przedstawicieli Rezerwy Federalnej. Na razie oczekiwania dotyczące zacieśnienia polityki pieniężnej nie są jakoś wyraźniej sprecyzowane i to jest też największe wyzwanie także dla rynku metali szlachetnych, poprzez oczywiście to, co się będzie działo z dolarem. Mówiąc krótko: kolejne tygodnie mogą być nerwowym okresem na rynku metali szlachetnych. Niekoniecznie muszą to być mocne spadki, ale trzeba się liczyć z podwyższoną zmiennością.

A co w średnim i długim terminie? Nie brakuje przecież opinii, że złoto wróci powyżej 2000 USD za uncję. Jest to możliwe?

Myślę, że tak. Złoto ma potencjał do zwyżek. Moim zdaniem podwyższona inflacja szybko nas nie opuści. To będzie jeden z czynników, który będzie pozytywnie wpływał na notowania złota. Mamy poza tym też dużą niepewność dotyczącą wzrostu gospodarczego na świecie. Po pierwszej euforii i odbiciu po tąpnięciu po pierwszej fali pandemii, teraz coraz częściej pojawiają się pytania o możliwość utrzymania dynamicznego odbicia. Uważam, że nie będzie to takie proste. Na rynku pojawi się dużo niepewności, która będzie też sprzyjać cenom złota. Powinno także pojawić się więcej popytu inwestycyjnego. Trzeba też pamiętać, że mamy cały czas do czynienia z przytłumionym popytem Chin i Indii, które nadal borykają się z trudną sytuacją pandemiczną. Jeżeli jednak tam sytuacja zacznie się poprawiać, to powinien też pojawić się większy popyt na złoto. To jest ten brakujący element prowzrostowy na tym rynku.

Odcinając więc wątek dolara, można powiedzieć, że fundamentalnie złoto ma się naprawdę dobrze.

Tak, fundamenty sprzedają. Oczywiście cały czas trzeba jednak też śledzić sytuację na rynku walutowym.

A co ze srebrem? Ono również doświadczyło mocnej przeceny, a teraz próbuje odrabiać poniesione straty.

Srebro to analogiczna, aczkolwiek nie taka sama, historia jak złota. Tutaj większy komponent stanowi popyt przemysłowy. Srebro w zasadzie jest w połowie metalem szlachetnym, a w połowie metalem przemysłowym. Jest także wykorzystywane w perspektywicznych branżach jak elektronika, fotowoltaika. Jest również wykorzystywane w transformacji energetycznej. Srebro ma więc dobre perspektywy, jeśli chodzi o popyt przemysłowy. Oczywiście istotne dla niego będzie również to, jak będą poruszały się notowania złota. Mamy tutaj bowiem do czynienia z wyraźną korelacją.

Czyli znowu wracamy do złota. Te 2000 USD za uncję to kwestia tego roku, przyszłego, a może jeszcze kolejnego?

Na pewno nie jest to jakaś bardzo odległa perspektywa. Wydaje mi się, że jest szansa na to w 2022 r. Tak jak już wspomniałam, kluczowa teraz jest kwestia polityki pieniężnej, a ta jest obecnie bardzo trudna do przewidzenia. Jesteśmy w momencie, w którym dostajemy różne dane i nie wiadomo, jak zachowa się Rezerwa Federalna. Na globalnym rynku jest na tyle dużo niepewności, że ciężko snuć nawet średnioterminowe prognozy.

Jest to łatwiejsze w przypadku ropy naftowej?

Na rynku ropy naftowej mamy jednak do czynienia z mniejszą ilością nieprzewidywalnych czynników, niż to jest w przypadku metali szlachetnych. Na pewno na rynku ropy mamy dość stabilne perspektywy dotyczące podaży surowca. OPEC+ zadeklarował, że z miesiąca na miesiąc będzie stopniowo zwiększał produkcję ropy. Największą niewiadomą w tym momencie zostaje natomiast popyt. Tutaj wiele może się zmienić i dużo będzie zależało od tego, jak będą radziły sobie gospodarki Chin oraz Stanów Zjednoczonych, czyli największych konsumentów ropy. Na razie widać pewne wyhamowanie popytu w Chinach, co związane jest z sytuacją pandemiczną. W USA wciąż natomiast piłka jest w grze. Nie widać bowiem tak dużego wpływu kolejnej fali pandemii na gospodarkę. Na razie więc nie mamy istotnego spadku popytu, chociaż oczywiście wszystko jest jeszcze możliwe.