Europejskie fuzje i przejęcia
Utworzenie europejskiej unii walutowej nasiliło proces konsolidacji w wielu sferach działalności gospodarczej. Okazję tę najbardziej wykorzystały firmy niemieckie, uczestnicząc w rekordowej liczbie fuzji i przejęć.Niełatwa sytuacja ekonomiczna Niemiec oraz 11-procentowe bezrobocie mogłyby sugerować, że tamtejsze przedsiębiorstwa nie będą mieć dość sił, aby umacniać się na innych rynkach. Jednak tamtejsze firmy wykazały znaczną odporność na spadek koniunktury, a gorsze warunki w kraju pobudziły tym bardziej zainteresowanie ekspansją za granicą, gdzie wzrost gospodarczy jest szybszy.Szczególnie silnym bodźcem do poszukiwania partnerów było utworzenie europejskiej unii walutowej. Wprawdzie spodziewano się, że w efekcie dojdzie w strefie euro do nasilenia konsolidacji, ale rzeczywistość przeszła wszelkie oczekiwania. Łącznie z zapowiedzianym połączeniem Deutsche Telekom z Telecom Italia od początku 1999 r. uzgodniono już fuzje i przejęcia z udziałem spółek z różnych krajów o łącznej wartości 101 mld USD. Oznacza to wzrost o 40% w stosunku do całego poprzedniego roku.Niemcy okazali się najbardziej aktywni. Od początku 1998 r. zawarli umowy z partnerami zagranicznymi o wartości 120 mld USD, co stanowiło dwie trzecie wszystkich fuzji i przejęć w strefie euro. Aktywność ta zaniepokoiła nawet niektóre kręgi gospodarcze, m. in. w Wielkiej Brytanii. Obawiają się bowiem zbyt wyraźnej dominacji niemieckich przedsiębiorstw w Unii Europejskiej.Liczni eksperci wykazują jednak, że Niemcy unikają wrogich przejęć, a w wielu wypadkach są wręcz zapraszani przez potencjalnych partnerów i ratują ich przed niechcianymi powiązaniami z innymi spółkami. Tak było w wypadku zakupu Assurances Generale de France przez niemieckiego potentata ubezpieczeniowego Allianz i może być, jeśli Deutsche Telekom obroni Telecom Italia przed wrogim przejęciem przez Olivetti. Przed laty z pomocą hiszpańskiemu Seatowi pośpieszył Volkswagen, a niedawno Mannesmann kupił udział w Omnitel należącym do Olivetti, natomiast Siemens uzgodnił przejęcie od Telecom Italia części kluczowych aktywów spółki Italtel.Poważnym wyzwaniem będzie doprowadzenie do pomyślnego końca fuzji czołowych firm farmaceutycznych - niemieckiej Hoechst z francuską Rhone-Poulenc. Tymczasem kierownictwo Deutsche Bank nie kryje nadziei na ścisłe powiązania z którymś z uwikłanych w spór banków francuskich - Banque Nationale de Paris, Société Générale lub Paribas.Pomimo że w wielu krajach utrzymują się wciąż nastroje nacjonalistyczne, rzadko dochodzi do ogólnego sprzeciwu wobec fuzji i przejęć z udziałem partnerów zagranicznych, w tym również niemieckich. Krytyczne nastawienie wiąże się natomiast z obawami kół politycznych przed zmniejszeniem zatrudnienia w połączonych firmach lub utratą nad nimi kontroli.
A.K.
