| W nawiązaniu do raportu bieżącego nr 70/2013 Kierownictwo SERINUS ENERGY INC. ("Serinus" lub "Spółka") informuje, że odwiert Uskok Lukut-1 ("LKU-1") w Bloku L w Brunei dał ciągły przepływ gazu z dwóch oddzielnych interwałów, które wcześniej nie były badane przez żaden odwiert na obszarze lądowym Brunei. Chociaż szacowane na poziomie poniżej 50 tys. stóp sześciennych dziennie ("Mcf/d") wartości były niekomercyjne, to odkrycie węglowodorów w tych strefach wskazuje, że będą potrzebne dalsze analizy i oceny w celu oszacowania potencjału złoża na tym obszarze. Test 1. (2.131 m do 2.137 m) Odwiert LKU-1 odnotował zmianę postępu (tzw. drilling break - skokowa zmiana prędkości mechanicznej wiercenia związana z przejściem do nowej formacji geologicznej) i istotny przypływ gazu, osiągający łącznie poziom 47 proc. zawartości gazu w płuczce w momencie, gdy średnica wykonywanego otworu wiertniczego wyniosła 6". Rozpoczęło się to na poziomie około 2.131 metrów (długość wzdłuż osi otworu, "MD") (czyli 1.773 m całkowitej głębokości, liczonej jako odległość pionowa od poziomu morza do dna otworu "TVD") i trwało do osiągnięcia 2.137 metrów MD, przy czym ostatnie 3 metry zinterpretowano jako czyste piaski. Najwyższe odczyty gazu C1 wyniosły 332.000 ppm (ang. parts per million – jednostka stężenia), zaś najwyższe odczyty gazu C5 wyniosły 628 ppm dla końcowej długości TD. Nastąpił znaczny wzrost ciśnienia i znaczny napływ gazu, którego łączne wskazanie zawartości w płuczce wzrosło do 47 proc., w wyniku czego przez kilka godzin odbierany gaz spalano na powierzchni. W efekcie ciężar właściwy płuczki został zwiększony do 17,7 funtów na galon ("ppg"), aby zrównoważyć wartość ciśnienia w formacji wyliczonego na 5.366 funtów na cal sześcienny ("psi"). W związku z tym, że ciśnienie znacznie przekraczało wartości zakładane w formacji oraz z uwagi na ograniczenia związane ze sprzętem, Spółka uznała, że nie jest w stanie dłużej w sposób bezpieczny prowadzić prac wiertniczych przy odwiercie LKU-1, i w efekcie wykonano korek cementowy na odcinku od 2.120 m do łącznego MD, czyli do 2.137 m oraz zainstalowano rury okładzinowe o średnicy 4,5-cala do głębokości 2.120 metrów. Pierwotnie planowana długość odwiertu LKU-1 miała wynosić 2.959 metrów MD, a głębokość - 2.410 metrów TVD. Pierwszą strefę poddaną testom stanowiło dolne 6-metrów na dnie odwiertu na odcinku od 2.131 do 2.137 metrów MD, gdzie został wykonany korek cementowy. Przepływ gazu odbywał się w sposób ciągły w niewielkich ilościach w trakcie testu. Uważa się, że formacja została uszkodzona w trakcie procesu wiercenia przez ciężki płyn wiertniczy, dodatki zastosowane w systemie płuczkowym oraz cement, gdyż zespół wiertniczy podejmował próby zrównoważenia wysokiego ciśnienia. Próby oczyszczenia sperforowanego interwału przez zastosowanie kwasowania do rozpuszczenia cementu nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Test 2. (1.980 do 2.120 m) W trakcie prac wiertniczych zaobserwowano generalny trend zwiększającej się zawartości iłów i/lub piasków, począwszy od poziomu około 1.890 metrów i ciągnący się do 2.137 metrów (łączna miąższość 247 metrów). Napotkane w tej sekcji łupki kwarcowe/ilaste wydają się być wypełnione węglowodorami, ze wzrastającą zawartością C1 do C5 - od średniej 10-metrowej wynoszącej 0,49 proc. na poziomie 1.700 metrów MD, do średniej 10-metrowej wynoszącej 8,1 proc. na poziomie 2.110 metrów. Wskazania dla gazu C1 stale rosły, od średniej 10-metrowej wynoszącej 3.150 ppm na głębokości 1.700 metrów MD do średniej 10-metrowej wynoszącej 58.000 ppm dla 2.110 metrów MD. Ze względu na wzrastające ciśnienie, któremu towarzyszą wskazania węglowodorów, cienka strefa łupków ilastych została wybrana jako druga strefa do testów. Łącznie 60-metrów zostało wybiórczo sperforowane na odcinku między 1.980 metrem a 2.120 metrem. Gaz odbierany w trakcie testu został spalony na powierzchni, jednakże z odwiertu nie pozyskano komercyjnych ilości. Uważa się, że cała sekcja poddana testom w drugim teście, który rozpoczęto w takcie prowadzonych działań mających na celu zrównoważenie ciśnienia w otworze, również została uszkodzona przez płyn wiertniczy i dodatki do płuczki. Zalegająca na poziomie poniżej ok. 1.100 metrów MD sekcja w odwiercie LKU-1 nie była wcześniej spenetrowana przez żaden odwiert lądowy w Brunei. Zmiana postępu (drilling break) na poziomie 2.131 m MD jest interpretowana jako odpowiadająca stropowi strefy wskazanej w badaniach sejsmicznych ("strefy zielonej" - Green Zone), stanowiącej cel drugorzędny odwiertu. Zalegający głębiej zasadniczy cel odwiertu ("strefa czerwona" - Red Zone), który Spółka spodziewała się zastać na poziomie 2.402 metrów MD, nie został jeszcze spenetrowany. Strefa zielona, strefa transformacji znajdująca się nad strefą zieloną (test 2.) i strefa czerwona są interpretowane jako facja związana z osadami turbidytowych piaskowców, która najprawdopodobniej rozciąga się na dużym obszarze. Spółka uważa, że testowane formacje mogą być zdolne do produkcji w ilościach komercyjnych, i że będą potrzebne dalsze analizy, oszacowania i oceny, aby w pełni ocenić perspektywiczność i produktywność tego nowego obiektu. Jock Graham, Wiceprezes i Wicedyrektor Generalny (COO), podkreślił, że "chociaż odwiert nie osiągnął pierwotnego celu, a cele drugiego rzędu okazały się być uszkodzone, to obecność piaskowcowych poziomów zbiornikowych w obrębie zinterpretowanych głęboko zalegających łupków sugeruje, że model geologiczny osadów turbidytowych piaskowców jest właściwy. Oprócz obecności piaskowców zbiornikowych, odwiert LKU-1 także wykazał zarówno ciśnienie, jak i obecność węglowodorów, co sugeruje, że warunki potrzebne do występowania udanego złoża mogą być obecne w ramach tego obiektu poszukiwawczego." Tim Elliott, Prezes Zarządu i Dyrektor Generalny Serinus powiedział: "Jesteśmy bardzo rozczarowani, że nie byliśmy w stanie osiągnąć naszego głównego celu w ramach tego odwiertu, jak również że drugorzędny nasz cel, mimo odkrycia, nie przyniósł przepływu gazu w ilościach komercyjnych, w szczególności ze względu na bardzo wysokie ciśnienie napotkane w trakcie prac wiertniczych. Spółka dokona przeglądu wyników testów, aby określić czy badane strefy mogą kwalifikować odwiert do stymulacji za pomocą szczelinowania hydraulicznego. W międzyczasie pierwotny odwiert Uskok Lukut pozostaje zawieszony w oczekiwaniu na przyszłą ocenę, zaś urządzenie wiertnicze będzie przeniesione na lokalizację odwiertu Luba, aby wykonać drugi odwiert w ramach programu prac wiertniczych 2013 w Bloku L ". Niniejszy tekst stanowi tłumaczenie wybranych części informacji prasowej powstałej oryginalnie w języku angielskim przekazywanej do publicznej wiadomości przez Spółkę na terytorium państwa jej siedziby poprzez system SEDAR, która w pełnej treści jest dostępna w języku angielskim na stronie internetowej www.sedar.com po wpisaniu nazwy Spółki pod adresem: http://www.sedar.com/search/search_form_pc_en.htm. Ponadto tłumaczenie pełnej treści informacji prasowej dostępne jest na stronie internetowej www.serinusenergy.com | |
