| Zarząd ELEKTROBUDOWA SA („Spółka”) informuje, że w dniu 17 grudnia 2018 r. Sąd Rejonowy dla prowincji Satakunta w Pori w Finlandii („Sąd”) wydał wyrok w postępowaniu sądowym wytoczonym przeciwko Spółce w 2011 i 2012 r. przez Fiński Związek Zawodowy Pracowników Branży Elektrycznej („Związek Zawodowy”), którym zasądził od Spółki na rzecz Związku Zawodowego kwotę ok. 4,72 mln euro w sprawie L 11/9634 oraz ok. 3,24 mln euro w sprawie L 12/100, powiększone o należne odsetki za opóźnienie, a ponadto kwotę ok. 0,4 mln euro kosztów procesu oraz ok. 0,1 mln euro odszkodowania („Wyrok”). Spór dotyczył roszczeń dochodzonych przez Związek Zawodowy wynikających z umów o pracę pracowników delegowanych przez Spółkę do realizacji prac przy projekcie budowy elektrowni atomowej OLKILUOTO 3 w Finlandii. Przedmiotowy Wyrok został wydany w pierwszej instancji i jest nieprawomocny. Spółka nie zgadza się z Wyrokiem co do zasady, jak również co do wysokości poszczególnych roszczeń. Spółka i kancelarie prawne są w trakcie analizy uzasadnienia Wyroku. Wyrok w ocenie Spółki narusza zasady prawa europejskiego, a także podstawowe zasady porządku prawnego w Polsce i z tych względów Spółka podjęła decyzję o zaskarżeniu Wyroku. Podstawą Wyroku są przepisy fińskiego układu zbiorowego pracy, który w opinii kancelarii prowadzących sprawę oraz opinii ekspertów i przedstawicieli doktryny prawa europejskiego nie może być uznany za przepisy powszechnie stosowane w rozumieniu dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług. Spółka stoi na stanowisku, że podczas realizacji kontraktu przepisy Dyrektywy 96/71 WE w sprawie pracowników delegowanych w ramach świadczenia usług, w szczególności art. 3 „Warunki zatrudnienia” były przestrzegane. W toku postępowania apelacyjnego, a w razie potrzeby również w toku postępowania kasacyjnego w Finlandii, Spółka złoży wniosek o skierowanie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w przedmiocie zgodności fińskiego układu zbiorowego pracy z przepisami dyrektywy. Związek Zawodowy opiera roszczenia na obowiązującym w Finlandii układzie zbiorowym pracy branży elektrycznej, do którego Spółka nie przystąpiła, ani od początku realizacji projektu nie była przez Związek Zawodowy powiadomiona o konieczności jego stosowania. Ponadto Spółka zarzuca nieważność umów cesji, na podstawie których Związek Zawodowy miał nabyć przedmiotowe wierzytelności z tytułu umowy o pracę. Spółka ma również szereg zarzutów co do samej wysokości roszczeń Związku Zawodowego, z uwagi m.in. na złe zastosowanie kategorii zaszeregowania pracowników, nienależne diety z tytułu podróży służbowych naliczonych do pracowników oddelegowanych do pracy w Finlandii, gdzie pracownicy Ci mieli stałe miejsce pracy. Wreszcie, w Wyroku pomimo zarzutu Spółki, nie uwzględniono zarzutu przedawnienia roszczeń, który w odniesieniu do przeważającej części roszczeń winien być oczywisty. W ocenie Spółki i jej doradców prawnych, z uwagi na to, że Wyrok jest dopiero pierwszym orzeczeniem w sprawie wydanym przez sąd pierwszej instancji, postępowania zmierzające do uzyskania finalnego rozstrzygnięcia i ewentualnej wykonalności mogą trwać kolejne 7-8 lat. Wyrok pierwszej instancji został wydany po siedmiu latach od złożenia pozwu. O dalszym toku postępowania ww. sporu Spółka będzie informowała w kolejnych raportach bieżących i okresowych. | |
