Ewolucja, nie rewolucja

"Dobre praktyki w spółkach publicznych 2005" są owocem szerokich konsultacji. Dokonane zmiany i modyfikacje uwzględniają zebrane w ciągu dwóch lat doświadczenia praktyczne, opinie i sugestie uczestników rynku oraz ostatnie rekomendacje Komisji Europejskiej.

Wprowadzone uchwałą zarządu giełdy warszawskiej "Dobre praktyki w spółkach publicznych 2005" to nie rewolucja. Tak jak zaznaczono w preambule do dokumentu, zasady dobrych praktyk mogą ulegać zmianom ze względu na potrzeby rynku kapitałowego. Nie sztuką jest opracować dokument jeden raz i odłożyć go ad acta. Sztuką, i to dużego formatu, jest stworzenie takich rozwiązań, które będą elastyczne. Czyli będą w miarę narastających potrzeb zmieniane, ale w sposób nienaruszający ich pierwotnego sensu i przyjętych kluczowych założeń.

Zmiany w "Dobrych praktykach w spółkach publicznych w 2002 r." są osiągnięciem potwierdzającym ewolucję na rynku obrotu papierami wartościowymi. Warto przyjrzeć się wprowadzonym rozwiązaniom, żeby ocenić, czy rzeczywiście możemy mówić o zmianach w ścisłym tego słowa znaczeniu, czy raczej o pewnych udoskonaleniach. W zasadzie cele pozostały te same, a poszczególne zasady zostały odpowiednio uzupełnione w taki sposób, aby zaprezentować spółkom optymalne rozwiązania, które będą rzeczywiście pomocne w ich funkcjonowaniu.

Proces modyfikacji dobrych praktyk rozpoczął się na początku 2004 r. W styczniu 2004 roku Komitet Dobrych Praktyk na specjalnym spotkaniu przyjął następujące ustalenia strategiczne:

- zmiany w zasadach powinny ograniczyć się do minimum; nie czas jeszcze na bardziej gruntowną nowelizację,

- konieczne jest przede wszystkim dogłębne przedyskutowanie, z uwzględnieniem dorobku międzynarodowego, kilku kluczowych zasad, w tym przede wszystkim zasady 20 (niezależni członkowie rad nadzorczych).

Polski Instytut Dyrektorów powołał zespół redakcyjny, który zgodnie z wytycznymi Komitetu Dobrych Praktyk zgłosił wiele cennych uwag. Zaprosiliśmy wszystkich tych, którzy najwięcej wnieśli do projektu zasad w 2002 roku. W skład zespołu weszli (w porządku alfabetycznym): Jacek Bukowski, Aleksander Chłopecki, Raimondo Eggink, Krzysztof Grabowski, Maciej Grelowski, prof. Jan Jeżak, Witold Jurcewicz, Andrzej W. Kawecki, Tadeusz Komosa, Krzysztof Lutostański, Anna Miernicka, Jerzy Modrzejewski, Andrzej S. Nartowski, prof. Stanisław Rudolf, prof. Henryk Sterniczuk, Lechosław Stępniak, Krzysztof Stupnicki, Piotr Szczepiórkowski, Gabriel Wujek. Niektórzy z nich ograniczyli się jedynie do konstatacji, że zasady są sukcesem i nie należy ich zmieniać. Inni stwierdzili, że sukces implementacji nie daje wystarczającego mandatu do dokonywania tak szybkich zmian. Wielu jednak przesłało szczegółowe uwagi i propozycje.

Na podstawie pracy zespołu redakcyjnego powstała w PID pierwsza jednolita propozycja dokumentu, która została gruntownie przedyskutowana i istotnie skorygowana na posiedzeniu Komitetu Dobrych Praktyk w czerwcu 2004 roku. Komitet w kilku punktach miał trudności w uzyskaniu pełnego konsensusu, dyskusja trwała, a wątpliwości pozostawały. Postanowiliśmy podzielić się tymi wątpliwościami ze wszystkimi, którzy zainteresowani byli problematyką ładu korporacyjnego. Powstał kolejny dokument z wariantowymi rozwiązaniami w kilku punktach. Został on wysłany do kilkudziesięciu instytucji związanych z rynkiem kapitałowym, do spółek giełdowych, do wszystkich członków PID oraz do uczestników "Forum Corporate Governance". Propozycje zmian zostały zamieszczone także na stronach internetowych PID oraz GPW z prośbą o przesyłanie uwag i propozycji.

Komitet Dobrych Praktyk i PID zaprezentowały publicznie nowe zasady 24 listopada 2004 r. Dalsza procedura zakładała decyzję najpierw zarządu, a następnie rady GPW o przyjęciu nowych zasad. Potem w drodze głosowania należało wprowadzić stosowne zmiany do regulaminu Giełdy Papierów Wartościowych. Co zostało dokonane 15 grudnia ub.r.

"Dobre praktyki w spółkach publicznych 2005" zawierają 10 uzupełnionych zasad. Dotyczą one wszystkich obszarów uwzględnionych w dobrych praktykach, tj. zarówno pracy walnych zgromadzeń, rad nadzorczych i zarządów, a także udziału biegłego rewidenta w ocenie działalności spółki.