Przedwczoraj został opublikowany oficjalnie Standard Informacji Niefinansowych (SIN), który ma ułatwić polskim spółkom obowiązkowe raportowanie od początku 2018 roku informacji dotyczących zagadnień środowiska naturalnego, społecznych i pracowniczych.
SIN powstał z inicjatywy Fundacji Standardów Raportowania i Stowarzyszenia Emitentów Giełdowych. Przez ponad półtora roku pracował nad nim 20-osobowy zespół redakcyjny, w skład którego weszli eksperci specjalizujący się od lat w tematyce raportowania informacji niefinansowych, zrównoważonego rozwoju, społecznej odpowiedzialności biznesu, prawa, ładu korporacyjnego i rachunkowości. Kolejne wersje Standardu były też szeroko konsultowane ze środowiskiem emitentów i inwestorów. SIN był także przedmiotem dyskusji z instytucjami i organizacjami reprezentującymi różne grupy interesariuszy, a w efekcie jego patronami instytucjonalnymi są Stowarzyszenie Emitentów Giełdowych, Związek Maklerów i Doradców, Stowarzyszenie Inwestorów Indywidualnych, Polska Izba Biegłych Rewidentów, Izba Domów Maklerskich oraz Forum Odpowiedzialnego Biznesu.
Nowe, ogłoszone w 2014 roku regulacje unijne (dyrektywa 2014/95/UE), implementowane do polskiego prawa m.in. w ustawie o rachunkowości wymagają od spółek, by już za rok 2017 sporządziły raporty obejmujące zagadnienia środowiska naturalnego, kwestie społeczne i pracownicze, praw człowieka oraz zapobiegania korupcji i łapownictwu. Trzeba je zbadać, zmierzyć i opisać w zakresie towarzyszących im ryzyka, sposobu zarządzania nimi, stosowanej przez spółki polityki i procedur należytej staranności, a także wskaźników efektywności.
Nowe sprawozdania będą stanowiły część raportów rocznych, co oznacza, że spółki notowane muszą je sporządzić do czterech miesięcy po zakończeniu roku obrotowego. Obowiązki dotyczą dużych i średnich spółek (jednym z głównych kryteriów jest zatrudnienie powyżej 500 osób), powinny się nimi jednak zainteresować także mniejsze podmioty. Po pierwsze dlatego, że w ramach pozyskiwania informacji z łańcucha dostaw ich duzi klienci mogą w pierwszych tygodniach 2018 roku żądać dostarczenia odpowiednich danych i informacji. Po drugie dlatego, że należy się spodziewać, iż w kolejnych latach obowiązki zostaną rozciągnięte także na mniejsze spółki.
Dyrektywa i ustawa określają ramową minimalną zawartość raportów i nakazują sporządzić je zgodnie z dowolnie przez spółkę wybranym standardem lub zbiorem wytycznych. Większość dostępnych na świecie ram sprawozdawczości dotyczy fragmentów tego, co trzeba raportować, np. tylko zagadnień środowiska naturalnego lub wyłącznie kwestii praw człowieka. Jednym z nielicznych istniejących dotychczas zbiorów wytycznych obejmujących wszystkie aspekty niefinansowe są te sporządzone przez Global Reporting Initiative. Część największych spółek już je zna, ale dla wielu emitentów, którzy dopiero przygotowują się do raportowania niefi-nansowego, mogą one wydać się skomplikowane, a ich zastosowanie pracochłonne. Zostały one bowiem ukształtowane tak, aby pasowały do różnorodnych modeli biznesowych wszystkich wielkich korporacji na całym świecie.
