Pretekstem było rzekomy brak koncesji na prowadzenie farmy wiatrowej uzyskanej w terminie. - Koncesję URE dostaliśmy w wymaganym czasie, przy czym regulator był powiadomiony, że ostatnie turbiny rozpoczną pracę nieco później. One zostały zresztą dopisane do już posiadanego – tłumaczy Tomasz Podgajniak, prezes Enerco.
Spółka prowadząca farmę o mocy 32,5 MW w Darłowie nie otrzymywała zapłaty przez rok. Przez ten czas czerpała przychody z energii sprzedawanej na rynku. Podgajniak nie ujawnia ceny umownej za certyfikaty. Można się jednak domyślać, że uruchomiona w 2012 r. elektrownia, prawdopodobnie kontraktowała ich odbiór po cenach sięgających 240-250 zł/MWh. Dziś na giełdzie kosztują one dziesięciokrotnie mniej. – Za okres nierealizowanej umowy należałoby się nam odszkodowanie. Jednak dążymy do kompromisowego i pozasądowego rozwiązania sporu. Dlatego jesteśmy skłonni do negocjowania formuły spłaty należności za certyfikaty i odstąpienia od żądania rekompensaty – wylicza Podgajniak.
Energa odmówiła komentarza w tej sprawie. – Do czasu całkowitego zakończenia jest to wewnętrzna sprawa spółki – tłumaczy Adam Kasprzyk, rzecznik gdańskiego koncernu.
Korzystny wyrok jest jaskółką dla innych inwestorów wiatrowych, którym duże grupy energetyczne wypowiadały umowy długoterminowe na odbiór energii i certyfikatów. Wśród nich była Enea oraz spółka zależna Tauronu (Polska Energia - Pierwsza Kompania Handlowa).
Ta ostatnia próbowała wręcz postawić się w stan upadłości, by uniknąć odpowiedzialności za realizację umów. Zerwała je jednostronnie m.in. z firmami z grupy in.ventus, Polenergia oraz Wind Inwets.
