Restrukturyzacja a upadłość przedsiębiorstwa to dwa odmienne pojęcia. Podstawowym celem obu tych instytucji jest oczywiście pomoc firmie, która z różnych przyczyn nie jest w stanie regulować swoich zobowiązań finansowych. Czym jednak różni się postępowanie upadłościowe od postępowania restrukturyzacyjnego?

Czym jest restrukturyzacja?

Restrukturyzacją określamy zmianę, przebranżowienie, które ma uratować dane przedsiębiorstwo przed bankructwem i zamknięciem prowadzonej działalności. W praktyce może ono polegać na zastosowaniu różnych narzędzi finansowo – prawnych takich jak chociażby częściowe umorzenie istniejących zobowiązań, wprowadzenie innowacji w zakresie produkcji lub sprzedaży usług, odciążenie przedsiębiorstwa. Podstawowym celem restrukturyzacji jest więc umożliwienie prowadzenia działalności, choć z reguły w zupełnie innej formie nich dotychczasowa (nie wyklucza to oczywiście wykonywania zadań, które na stałe wpisały się w działania firmy).

Czym jest upadłość?

Zupełnie inaczej przedstawia się kwestia upadłości, która powinna być utożsamiana z bankructwem danego przedsiębiorstwa. Pojęcie to oznacza konieczność całkowitej likwidacji prowadzonej działalności ze względu na brak możliwości jej uratowania. Upadłość pojawia się więc wtedy, gdy nie można zastosować działań restrukturyzacyjnych – ma to miejsce szczególnie wtedy, gdy liczba i wysokość zaległych zobowiązań firmy jest zbyt duża, aby można je było spłacić choćby w małej części.

Upadłość jest więc stanem nieodwracalnym i zawsze wiąże się z zamknięciem danej działalności. Może jednak oznaczać zmniejszenie, a niekiedy nawet i całkowite wyzerowanie zaległych zobowiązań przedsiębiorcy.

INLEGIS Kancelarie Prawne - Prawo upadłościowe i restrukturyzacyjne

Różnice między postępowaniem restrukturyzacyjnym a upadłościowym

Postępowanie upadłościowe jest stosowane wyłącznie względem przedsiębiorcy, który jest już niewypłacalny. Z kolei postępowanie restrukturyzacyjne może być stosowane zarówno względem niewypłacalnego przedsiębiorcy, jak i takiego, któremu taki stan dopiero zagraża (nie jest on co prawda niewypłacalny, jednak istnieje spore prawdopodobieństwo, że stanie się tak w najbliższej przyszłości).

Zgodnie z treścią art. 11 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, , dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza 3 miesiące. Dłużnik będący osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, jest niewypłacalny także wtedy, gdy jego zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający 24 miesiące. Do majątku, o którym mowa powyżej, nie wlicza się składników niewchodzących w skład masy upadłości. Do zobowiązań pieniężnych nie wlicza się zaś zobowiązań przyszłych, w tym zobowiązań pod warunkiem zawieszającym oraz zobowiązań wobec wspólnika albo akcjonariusza z tytułu pożyczki lub innej czynności prawnej o podobnych skutkach, o których mowa w art. 342  ust. 1 pkt 4 Prawa upadłościowego. Domniemywa się, że zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, jeżeli zgodnie z bilansem jego zobowiązania, z wyłączeniem rezerw na zobowiązania oraz zobowiązań wobec jednostek powiązanych, przekraczają wartość jego aktywów, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający 24 miesiące. Sąd może oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli nie ma zagrożenia utraty przez dłużnika zdolności do wykonywania jego wymagalnych zobowiązań pieniężnych w niedługim czasie.

Kolejną różnicą pomiędzy tymi dwoma rodzajami postępowania jest to, że restrukturyzacja może być wszczęta wyłącznie na wniosek dłużnika, przy upadłości zaś wnioskodawcą może być również jego wierzyciel. W obu przypadkach niezbędne jest jednak zainicjowanie postępowania sądowego poprzez złożenie stosownego formularza.

Warto także zaznaczyć, że w postępowaniu restrukturyzacyjnym nie występuje procedura zgłoszeń wierzytelności (co jest już widoczne w postępowaniu upadłościowym). Spis wierzycieli ustala się w oparciu o księgi rachunkowe dłużnika a czynności tej dokonuje nadzorca sądowy lub zarządca, zależnie od rodzaju postępowania restrukturyzacyjnego.  Wierzyciele mają prawo do zaskarżenia decyzji w przedmiocie umieszczenia lub pominięcia wierzytelności tylko w postępowaniu układowym i sanacyjnym.

Co ciekawe, polskie prawo dopuszcza możliwość prowadzenia dwóch postepowań jednocześnie (restrukturyzacyjnego oraz upadłościowego) – konieczne jest jednak złożenie wniosków o odpowiedniej treści. Sąd w pierwszej kolejności rozpatruje wniosek restrukturyzacyjny, dopiero gdy uzna, że naprawa przedsiębiorstwa nie jest możliwa, zajmie się sprawą upadłościową.

Jeżeli zainteresował Państwa opisany wyżej temat, zapraszamy do kontaktu z Kancelarią (tel.: +48 793 101 800, +48 71 729 21 50 lub e-mail: [email protected]) - reprezentujemy klientów na terenie całej Polski.

Patron merytoryczny artykułu:
Kancelaria Wrocław - Radca prawny
INLEGIS Kancelarie Prawne sp. z o.o. sp. k.
ul. Podwale 83/7
50-414 Wrocław
tel. 71 729 21 50

Materiał Promocyjny