teraz istotne sa 3 pytania
- dla kogo V
- po ile
- czy uda sie im pierwszy raz spelnic obietnice - tzn odnosnie wydobycia ropy
kto zna odp na chociaz jedno?
sadze ze Pan Pawel Gricuk zna przynajmniej na dwa
PETROLINVEST [OIL] część XIV
REKLAMA
-
QLIMAX_184344
- Młodszy chorąży sztabowy
- Posty: 3165
- Rejestracja: 22 lut 2008 19:19
- Lokalizacja: ----__=Lublin=__----- Ale urwał: 10/10
A co? Szukasz wolnego tyłka?zabraklo w opisie wyjasnienia jak beda nazywane nowe emisje gdy zabraknie alfabetu
wypadalo by wspomniec ze nowe akcje drukowane sa po 10zl*** leszcza na calego trwa
kazachowie wydymaja krauzego , a ten *** drobnych . suma sumarum kazachowie *** wszystkich
To kto *** kazachów?
“Life will give you whatever experience is most helpful for the evolution of your consciousness. How do you know this is the experience you need? Because this is the experience you are having at this moment.”
teraz istotne sa 3 pytania
- dla kogo V
- po ile
- czy uda sie im pierwszy raz spelnic obietnice - tzn odnosnie wydobycia ropy
kto zna odp na chociaz jedno?
sadze ze Pan Pawel Gricuk zna przynajmniej na dwa[/quot
Myślę że tych pytań jest o wiele więcej
a jeszcze pytanie - kiedy?
pytanie czy PI wytrzyma upadek Oila ? chyba że taka alternatywa przez Pana R.K nie była brana pod uwagę - w końcu opcja call i gwarancje się pojawiły gdy Oni już znali wyniki z K3 - a rynek dostawał dalej bajeczki,
gadki o wydobyciu na OTG wskazują na współpracę z Rosjanami - w końcu to kondensat - rurociągiem do Rosji na przetworzenie - myślę że Nafciarz mógłby to bardziej naświetlić sytuacja już zaszła tak daleko ż eteraz to juz albo zysk albo w pysk
pozdrawiam
Ocaleni z kryzysu
Piotr Karnaszewski, Filip Kowalik, 17.12.09, 00:00 AM
Im więcej weźmiesz kredytu, tym szybciej będziesz rósł. Tak do swoich miliardów dochodzili najbogatsi Polacy. Strategia stała się ryzykowna, kiedy ponad rok temu weszliśmy w główną fazę kryzysu. Zaczęła się prawdziwa inżynieria finansowa. Tacy biznesmeni jak Ryszard Krauze, Michał Sołowow, Jan Wejchert, Leszek Czarnecki czy Wil-liam Carey, nagle musieli zacząć się tłumaczyć, czy spłacą w terminie obligacje, drżeli, czy banki nie zajmą ich akcji, czy zrefinansują zadłużenie.
Minął rok i wychodzi na to, że czołówka listy najbogatszych przechodzi przez kryzys suchą nogą. Świadczyć może o tym ostatni ruch Michała Sołowowa, który lekką ręką wyjął z Synthosa 260 mln zł żywej gotówki, czy sukces Williama Careya, jakim była sprzedaż przez CEDC akcji i obligacji za 3,8 mld złotych.
A jeszcze w marcu inwestorzy bali się, czy zadłużona spółka poradzi sobie z przejęciem Russian Alcohol Group, największego rosyjskiego producenta wódki. Groźba bankructwa stawała się coraz bardziej realna, cena za akcję spadła do 7 dolarów. Do sfinalizowania transakcji i kupna RAG od funduszu private equity Lion Capital Carey potrzebował 432 mln dolarów. O pozyskaniu tych pieniędzy wtedy nawet nie było co marzyć, większym problemem było to, że w marcu przypadał termin spłaty innego kredytu: 358 mln zł, za które dwa lata wcześniej zostało sfinansowane przejęcie Polmosu Bia-łystok i Bolsa.
W CEDC mocno uderzyło też umacnianie się dolara, w którym spółka denominowała większość swojego zadłużenia (920 mln dol.). Żeby wszystko poskładać, Carey musiał kupić sobie więcej czasu. Zaczął od Banku Pekao, w którym udało mu się zrefinansować kredyt na Polmos Białystok, za co zapłacił umiarkowaną cenę: podwyższenie oprocentowania o 80 pkt bazowych. Trudniejsze było porozumienie się z Lion Capital.
- Fundusz miał wobec CEDC opcje put i mógł w każdej chwili zażądać 0,5 mld zł zapłaty za RAG. Co w sytuacji utrudnionego dostępu do finansowania, szczególnie dla firm z ekspozycją na Rosję, zwiększało ryzyko utraty płynności finansowej CEDC - tłumaczy Michał Potyra, analityk CA IB.
Carey dogadał się z Lion Capital w kwietniu. Fundusz zgodził się rozłożyć płatność na raty, wydłużając okres przejmowania spółki do 2013 roku. Przy tym do zarządzania spółką CEDC ma być dopuszczony po zrealizowaniu połowy płatności.
Czym płacił Carey? Akcjami i warrantami na akcje, które Lion Capital może objąć do 2013 r., po zafiksowanej średniej cenie około 24 dolarów. Warunki są bardzo atrakcyjne, zważywszy na to, że inwestorzy, którzy kupowali akcje od Careya w listopadzie, płacili za nie po 31 dolarów.
Wcześniej na podobne rozwiązanie zdecydował się na przykład Goldman Sachs, który w zamian za 5 mld dol. kapitału pozyskanego od Warrena Buffetta zaoferował mu 10 proc. akcji i bezterminowe opcje na dokupienie takiej samej ilości akcji w przyszłości, po cenie o 8 proc. niższej. Od tamtej pory kurs Goldmana wzrósł o ponad 41 procent.
Teraz wystarczyło pokazać wyniki i sprzedać inwestorom przyszłość, jaką dawała spółce rosyjska akwizycja. Carey przedstawił nową strategię, by wejść z RAG na rynek tańszych wódek, gdzie spółki do tej pory nie było, i skoncentrować się na rosnącej w siłę rosyjskiej klasie średniej.
- CEDC chce w ciągu trzech lat podwoić udziały na rosyjskim rynku do 34 procent. To będzie trudne, ale nie jest niemożliwe, biorąc pod uwagę rozdrobnienie rynku i tempo, w jakim się konsoliduje - uważa Michał Potyra.
W listopadzie Carey nie miał problemów z uplasowaniem swojej gigantycznej emisji akcji i obligacji. Kluczowa okazała się gra na zwłokę, dzięki której CEDC udało się wiosną odwlec płatności. To zresztą była powszechna praktyka, ale większość firm nie sięgała ani do tak wyrafinowanych instrumentów jak opcje, ani nie odważyła się jeszcze iść po pieniądze na rynek kapitałowy.
- Duże biznesy w Polsce uratowała przychylność banków, które były skłonne do rolowania zadłużeń swoich klientów. Wychodziły z założenia, że regularne spłaty kredytów wrócą wraz z powrotem koniunktury - wyjaśnia Tom Kolaja, szef firmy restrukturyzacyjnej Kolaja & Partners.
Modelowym przykładem takiego biznesmena jest Michał Sołowow. Jeszcze na początku roku wydawało się, że kredyty przygniotą należący do niego Cersanit. Z pół miliarda długów aż 400 mln zł miało wymagalność w tym roku, chociaż EBITDA jego spółki za 2008 rok to 90 mln złotych. Sołowowowi udało się nie tylko zrolować, ale także zwiększyć zadłużenie o 270 mln złotych.
Jeszcze lepiej kielecki biznesmen poradził sobie z bankami w Synthosie. Należąca do niego chemiczna firma pierwsze duże finansowanie zaciągnęła w 2007 roku przy okazji przejęcia czeskiego Kaučuk Kralupy. Kiedy w marcu 2008 r. przyszło do podpisywania długoterminowej umowy finansowania na 824 mln zł, oka-zało się, że Sołowow wynegocjował sobie doskonałe warunki. Spłata kredytu została rozłożona do 2015 roku, z czego pierwsze dwa lata zostały objęte praktycznie całkowitą karencją (w 2009 roku wymagalność to 1,6 mln złotych).
Nic więc dziwnego, że Sołowow potraktował Synthos jako rodzinny rezerwuar gotówki. W 2007 roku chemiczna firma wypracowała 493 mln zł zysku i praktycznie nie miała co robić z nadwyżkami finansowymi - do końca zeszłego roku 213 mln zł trzymała na lokatach terminowych. Do sierpnia Synthos rozważał użycie tych środków w prywatyzacji "wielkiej chemii": Ciechu, ZA Tarnów oraz ZA Kędzierzyn.
Do przetargów ostatecznie jednak nie stanął i we wrześniu Syn-thos został z 815 mln zł gotówki. 20 listopada Sołowow za 260 mln zł odsprzedał Synthosowi dwa pakiety akcji innych swoich spółek: 7,8 proc. Cersanitu i 4,3 proc. Echo Investment. Na kontach Syn-thosa zostało 555 mln złotych. So-łowow zadeklarował, że przede wszystkim chce wesprzeć Cersanit, który w sierpniu i tak dostał od EBOR 20 mln euro na finansowanie inwestycji w Rumunii i na Ukrainie.
Na pieniądze z Synthosa może chyba liczyć Echo Investment. Po pierwsze rynek deweloperski jest na progu ożywienia, po drugie kielecka spółka, w przeciwieństwie do takich firm jak Dom Development czy J.W. Construction, w czasie hossy nie zapewniła sobie odpowiedniego banku ziemi (skądinąd wiadomo, że Michał So-łowow nie lubi przepłacać), a sporo firm nieruchomościowych ledwo dziś wiąże koniec z końcem - m.in. Orco Pro-perty Group, które nie zrestrukturyzowało swoich wierzytelności i nie pozyskało nowych środków od funduszu Colony Ca-pital.
Oczywiście sam Synthos również ma szanse wziąć udział w akwizycyjnych planach Sołowowa. O sprzedaży biznesu kauczukowego myślą firmy z branży oponiarskiej, która została dotknięta kryzysem na rynku motoryzacyjnym - Synthos wciąż nie ma pełnej palety produktów kauczukowych. Również potentaci chemiczni, tacy jak niemiecki Bayer czy włoski Eni, rozważają sprzedaż części swoich chemicznych aktywów, które mogłyby pasować firmie z Oświęcimia. Preferowany przez Sołowowa sposób alokowania środków w grupie jest skuteczny, ale z punktu widzenia mniejszościowych akcjonariuszy wepchnięcie Synthosowi akcji Cersanitu i Echa wygląda jak zamiana spółki giełdowej w prywatny folwark.
W podobnej sytuacji swoich wspólników postawił Leszek Czarnecki, wymuszając fuzję Noble Banku z Getin Bankiem. Jako że sam działa w branży finansowej, w jego przypadku w ogóle nie było mowy o problemie z kredytowaniem. Zaprojektowane już w zeszłym roku połączenie obu banków miało po prostu wzmocnić siłę akwizycyjną Getinu o 157,5 mln zł, które Noble Bank pozyskał w maju 2007 r., wchodząc na giełdę. Jak przekonują współpracownicy Czarneckiego, dzięki temu dziś Getin stać na akwizycję wartą 5 mld złotych.
Ten fakt oczywiście cieszy, ale jak zwykle nie wszystkich. Getin Bank w całości należy do Getin Holdingu, a w Noble Banku 26,4 proc. akcji pozostaje w rękach akcjonariuszy mniejszościowych. Jed-no-cześnie firma ta wciąż wypracowuje przy-zwoity zysk netto, na poziomie 126 mln zł, podczas gdy dochodowość Getin Banku znacząco się pogorszyła: zysk netto za trzy kwartały 2009 r. przypisany do bankowości detalicznej Getin Holdingu spadł rok do roku z 320 mln zł do 60 mln złotych.
- Ustalony parytet wymiany akcji obu instytucji przy połączeniu z kwartału na kwartał wydaje się coraz bardziej kuriozalny - w swoim raporcie przekonuje Marcin Materna, szef analityków domu maklerskiego Banku Millennium.
Kto na fuzji robi lepszy interes, potwierdza giełda - w ciągu ostatniego roku kurs korzystającego na fuzji Getin Holdingu wzrósł o 67,3 proc., podczas gdy akcje Noble Banku urosły zaledwie o 11,5 procent. Po historii z LC Corp Czarnecki po raz drugi zostawia więc niesmak u inwestorów, tym bardziej że akcje Noble Banku w czasie hossy sprzedawał im po 10,5 zł, a obecnie kosztują 4,8 złotych.
W tej konkurencji wszystkich przebiła grupa ITI, wehikuł, przez który telewizję TVN kontrolowali zmarły już Jan Wejchert, Mariusz Walter i Bruno Val-sangiacomo. Na początku zeszłego roku holding znalazł się w potrzasku. Z jednej strony rosło jego zadłużenie w euro (doszło do poziomu 1,5 mld zł), z drugiej strony wartość akcji TVN, które stanowiły jego zabezpieczenie, spadła z 5 mld zł do 1,8 mld złotych. To był kredyt jeszcze z czasów hossy, którym ITI finansował ambitny, ale bardzo kapitałochłonny projekt platformy cyfrowej "n".
Z finansowej pułapki właściciele TVN wybrnęli w najprostszy sposób - platformę sprzedali telewizji. Za połowę udziałów w spółce, która 2008 rok zakończyła stratą 380 mln zł, kontrolowany przez nich TVN zapłacił 141 mln euro. Jak obliczyli analitycy, w porównaniu z wyceną Cyfrowego Polsatu, TVN kupował "n" z 70-procentową premią. Mimo że spółka nie osiągnęła zapowiadanego zysku operacyjnego, TVN ma odkupić pozostałe 49 proc. akcji "n"; tym razem - według szacunków analityków - przepłaci za nią 86 mln euro.
Takiego komfortu sprzedawania swoich aktywów do kontrolowanej przez siebie giełdowej spółki nie miał Ryszard Krauze. Do tego musiał się bronić aż na trzech frontach: w Polnordzie (nieruchomości), Biotonie (farmacja) i w Petrolinveście inwestującym w kazachską ropę. Wszystkie projekty były bardzo kosztowne, a finansowanie, które Krauze zdobył w bankach i u inwestorów instytucjonalnych, szybko się skończyło. Z pomocą musieli przyjść starzy przyjaciele: Zygmunt Solorz-Żak, Jan Kulczyk i Jerzy Starak.
O tym, w jak trudnej sytuacji był Krauze, świadczyła cena 12 groszy, po jakiej Starak na końcu obejmował akcje Biotonu. Ale dla Krauzego liczył się tylko Petrolinvest. W 2009 r. zamienił wszyst-kie wierzytelności wobec spółki na jej kapitał, łącznie za 327 mln złotych. Zrobił to jednak na bardzo atrakcyjnych warunkach. Kiedy dwa i pół roku temu pożyczał Petrolinvestowi te pieniądze, inwestorzy za akcję spółki płacili po 227 zł, teraz, kiedy ten dług zamieniał na kapitał, on sam obejmował akcje po średniej cenie około 44 złotych.
Uratował się nawet Roman Karkosik, któremu wszyscy wieszczyli, że spirala długów i dekoniunktura w hutnictwie i branży chemicznej spowoduje, że pogubi swoje aktywa. Nic jednak bardziej mylnego. Dzięki umiejętności lawirowania między wierzycielami jest w stanie kontynuować nawet projekt telefonii mobilnej Centernet.
W 2009 r. Roman Karkosik sprzedał tylko Suwary, gdzie i tak nie miał większościowych udziałów, a kupujący kanadyjski Amhil zapłacił za nie dobrą cenę - 47 zł za akcję to przecież kurs, który spółka odnotowywała we wrześniu 2007 roku.
Ta jazda na gapę polskich biznesmenów może martwić potencjalnych nabywców ich spółek, np. fundusze private equity. Polscy kapitaliści nie zdążyli zmięknąć, nim pojawiły się pierwsze oznaki wyjścia z kryzysu. Dlatego też nic nie wyszło z planowanych przejęć restrukturyzacyjnych, tak jak choćby w przypadku krakowskiej Tele-Foniki, której właściciel Bogusław Cupiał ostatecznie sprolongował swoje zadłużenie w Raiffeisen Banku. Obronił się też Krzysztof Tryliński, którego grupę Belvedere przed wrogim przejęciem uratował francuski sąd - najpierw przez półtora roku chronił go przed wierzycielami, a później zaakceptował przygotowany przez spółkę program restrukturyzacyjny.
Wychodzi na to, że zagraniczni inwestorzy muszą się zadowolić drogimi zakupami dobrze prosperujących spółek z dużymi perspektywami rozwojowymi, tak jak było w przypadku HTL-Strefy należącej do Andrzeja Czerneckiego.
Piotr Karnaszewski, Filip Kowalik, 17.12.09, 00:00 AM
Im więcej weźmiesz kredytu, tym szybciej będziesz rósł. Tak do swoich miliardów dochodzili najbogatsi Polacy. Strategia stała się ryzykowna, kiedy ponad rok temu weszliśmy w główną fazę kryzysu. Zaczęła się prawdziwa inżynieria finansowa. Tacy biznesmeni jak Ryszard Krauze, Michał Sołowow, Jan Wejchert, Leszek Czarnecki czy Wil-liam Carey, nagle musieli zacząć się tłumaczyć, czy spłacą w terminie obligacje, drżeli, czy banki nie zajmą ich akcji, czy zrefinansują zadłużenie.
Minął rok i wychodzi na to, że czołówka listy najbogatszych przechodzi przez kryzys suchą nogą. Świadczyć może o tym ostatni ruch Michała Sołowowa, który lekką ręką wyjął z Synthosa 260 mln zł żywej gotówki, czy sukces Williama Careya, jakim była sprzedaż przez CEDC akcji i obligacji za 3,8 mld złotych.
A jeszcze w marcu inwestorzy bali się, czy zadłużona spółka poradzi sobie z przejęciem Russian Alcohol Group, największego rosyjskiego producenta wódki. Groźba bankructwa stawała się coraz bardziej realna, cena za akcję spadła do 7 dolarów. Do sfinalizowania transakcji i kupna RAG od funduszu private equity Lion Capital Carey potrzebował 432 mln dolarów. O pozyskaniu tych pieniędzy wtedy nawet nie było co marzyć, większym problemem było to, że w marcu przypadał termin spłaty innego kredytu: 358 mln zł, za które dwa lata wcześniej zostało sfinansowane przejęcie Polmosu Bia-łystok i Bolsa.
W CEDC mocno uderzyło też umacnianie się dolara, w którym spółka denominowała większość swojego zadłużenia (920 mln dol.). Żeby wszystko poskładać, Carey musiał kupić sobie więcej czasu. Zaczął od Banku Pekao, w którym udało mu się zrefinansować kredyt na Polmos Białystok, za co zapłacił umiarkowaną cenę: podwyższenie oprocentowania o 80 pkt bazowych. Trudniejsze było porozumienie się z Lion Capital.
- Fundusz miał wobec CEDC opcje put i mógł w każdej chwili zażądać 0,5 mld zł zapłaty za RAG. Co w sytuacji utrudnionego dostępu do finansowania, szczególnie dla firm z ekspozycją na Rosję, zwiększało ryzyko utraty płynności finansowej CEDC - tłumaczy Michał Potyra, analityk CA IB.
Carey dogadał się z Lion Capital w kwietniu. Fundusz zgodził się rozłożyć płatność na raty, wydłużając okres przejmowania spółki do 2013 roku. Przy tym do zarządzania spółką CEDC ma być dopuszczony po zrealizowaniu połowy płatności.
Czym płacił Carey? Akcjami i warrantami na akcje, które Lion Capital może objąć do 2013 r., po zafiksowanej średniej cenie około 24 dolarów. Warunki są bardzo atrakcyjne, zważywszy na to, że inwestorzy, którzy kupowali akcje od Careya w listopadzie, płacili za nie po 31 dolarów.
Wcześniej na podobne rozwiązanie zdecydował się na przykład Goldman Sachs, który w zamian za 5 mld dol. kapitału pozyskanego od Warrena Buffetta zaoferował mu 10 proc. akcji i bezterminowe opcje na dokupienie takiej samej ilości akcji w przyszłości, po cenie o 8 proc. niższej. Od tamtej pory kurs Goldmana wzrósł o ponad 41 procent.
Teraz wystarczyło pokazać wyniki i sprzedać inwestorom przyszłość, jaką dawała spółce rosyjska akwizycja. Carey przedstawił nową strategię, by wejść z RAG na rynek tańszych wódek, gdzie spółki do tej pory nie było, i skoncentrować się na rosnącej w siłę rosyjskiej klasie średniej.
- CEDC chce w ciągu trzech lat podwoić udziały na rosyjskim rynku do 34 procent. To będzie trudne, ale nie jest niemożliwe, biorąc pod uwagę rozdrobnienie rynku i tempo, w jakim się konsoliduje - uważa Michał Potyra.
W listopadzie Carey nie miał problemów z uplasowaniem swojej gigantycznej emisji akcji i obligacji. Kluczowa okazała się gra na zwłokę, dzięki której CEDC udało się wiosną odwlec płatności. To zresztą była powszechna praktyka, ale większość firm nie sięgała ani do tak wyrafinowanych instrumentów jak opcje, ani nie odważyła się jeszcze iść po pieniądze na rynek kapitałowy.
- Duże biznesy w Polsce uratowała przychylność banków, które były skłonne do rolowania zadłużeń swoich klientów. Wychodziły z założenia, że regularne spłaty kredytów wrócą wraz z powrotem koniunktury - wyjaśnia Tom Kolaja, szef firmy restrukturyzacyjnej Kolaja & Partners.
Modelowym przykładem takiego biznesmena jest Michał Sołowow. Jeszcze na początku roku wydawało się, że kredyty przygniotą należący do niego Cersanit. Z pół miliarda długów aż 400 mln zł miało wymagalność w tym roku, chociaż EBITDA jego spółki za 2008 rok to 90 mln złotych. Sołowowowi udało się nie tylko zrolować, ale także zwiększyć zadłużenie o 270 mln złotych.
Jeszcze lepiej kielecki biznesmen poradził sobie z bankami w Synthosie. Należąca do niego chemiczna firma pierwsze duże finansowanie zaciągnęła w 2007 roku przy okazji przejęcia czeskiego Kaučuk Kralupy. Kiedy w marcu 2008 r. przyszło do podpisywania długoterminowej umowy finansowania na 824 mln zł, oka-zało się, że Sołowow wynegocjował sobie doskonałe warunki. Spłata kredytu została rozłożona do 2015 roku, z czego pierwsze dwa lata zostały objęte praktycznie całkowitą karencją (w 2009 roku wymagalność to 1,6 mln złotych).
Nic więc dziwnego, że Sołowow potraktował Synthos jako rodzinny rezerwuar gotówki. W 2007 roku chemiczna firma wypracowała 493 mln zł zysku i praktycznie nie miała co robić z nadwyżkami finansowymi - do końca zeszłego roku 213 mln zł trzymała na lokatach terminowych. Do sierpnia Synthos rozważał użycie tych środków w prywatyzacji "wielkiej chemii": Ciechu, ZA Tarnów oraz ZA Kędzierzyn.
Do przetargów ostatecznie jednak nie stanął i we wrześniu Syn-thos został z 815 mln zł gotówki. 20 listopada Sołowow za 260 mln zł odsprzedał Synthosowi dwa pakiety akcji innych swoich spółek: 7,8 proc. Cersanitu i 4,3 proc. Echo Investment. Na kontach Syn-thosa zostało 555 mln złotych. So-łowow zadeklarował, że przede wszystkim chce wesprzeć Cersanit, który w sierpniu i tak dostał od EBOR 20 mln euro na finansowanie inwestycji w Rumunii i na Ukrainie.
Na pieniądze z Synthosa może chyba liczyć Echo Investment. Po pierwsze rynek deweloperski jest na progu ożywienia, po drugie kielecka spółka, w przeciwieństwie do takich firm jak Dom Development czy J.W. Construction, w czasie hossy nie zapewniła sobie odpowiedniego banku ziemi (skądinąd wiadomo, że Michał So-łowow nie lubi przepłacać), a sporo firm nieruchomościowych ledwo dziś wiąże koniec z końcem - m.in. Orco Pro-perty Group, które nie zrestrukturyzowało swoich wierzytelności i nie pozyskało nowych środków od funduszu Colony Ca-pital.
Oczywiście sam Synthos również ma szanse wziąć udział w akwizycyjnych planach Sołowowa. O sprzedaży biznesu kauczukowego myślą firmy z branży oponiarskiej, która została dotknięta kryzysem na rynku motoryzacyjnym - Synthos wciąż nie ma pełnej palety produktów kauczukowych. Również potentaci chemiczni, tacy jak niemiecki Bayer czy włoski Eni, rozważają sprzedaż części swoich chemicznych aktywów, które mogłyby pasować firmie z Oświęcimia. Preferowany przez Sołowowa sposób alokowania środków w grupie jest skuteczny, ale z punktu widzenia mniejszościowych akcjonariuszy wepchnięcie Synthosowi akcji Cersanitu i Echa wygląda jak zamiana spółki giełdowej w prywatny folwark.
W podobnej sytuacji swoich wspólników postawił Leszek Czarnecki, wymuszając fuzję Noble Banku z Getin Bankiem. Jako że sam działa w branży finansowej, w jego przypadku w ogóle nie było mowy o problemie z kredytowaniem. Zaprojektowane już w zeszłym roku połączenie obu banków miało po prostu wzmocnić siłę akwizycyjną Getinu o 157,5 mln zł, które Noble Bank pozyskał w maju 2007 r., wchodząc na giełdę. Jak przekonują współpracownicy Czarneckiego, dzięki temu dziś Getin stać na akwizycję wartą 5 mld złotych.
Ten fakt oczywiście cieszy, ale jak zwykle nie wszystkich. Getin Bank w całości należy do Getin Holdingu, a w Noble Banku 26,4 proc. akcji pozostaje w rękach akcjonariuszy mniejszościowych. Jed-no-cześnie firma ta wciąż wypracowuje przy-zwoity zysk netto, na poziomie 126 mln zł, podczas gdy dochodowość Getin Banku znacząco się pogorszyła: zysk netto za trzy kwartały 2009 r. przypisany do bankowości detalicznej Getin Holdingu spadł rok do roku z 320 mln zł do 60 mln złotych.
- Ustalony parytet wymiany akcji obu instytucji przy połączeniu z kwartału na kwartał wydaje się coraz bardziej kuriozalny - w swoim raporcie przekonuje Marcin Materna, szef analityków domu maklerskiego Banku Millennium.
Kto na fuzji robi lepszy interes, potwierdza giełda - w ciągu ostatniego roku kurs korzystającego na fuzji Getin Holdingu wzrósł o 67,3 proc., podczas gdy akcje Noble Banku urosły zaledwie o 11,5 procent. Po historii z LC Corp Czarnecki po raz drugi zostawia więc niesmak u inwestorów, tym bardziej że akcje Noble Banku w czasie hossy sprzedawał im po 10,5 zł, a obecnie kosztują 4,8 złotych.
W tej konkurencji wszystkich przebiła grupa ITI, wehikuł, przez który telewizję TVN kontrolowali zmarły już Jan Wejchert, Mariusz Walter i Bruno Val-sangiacomo. Na początku zeszłego roku holding znalazł się w potrzasku. Z jednej strony rosło jego zadłużenie w euro (doszło do poziomu 1,5 mld zł), z drugiej strony wartość akcji TVN, które stanowiły jego zabezpieczenie, spadła z 5 mld zł do 1,8 mld złotych. To był kredyt jeszcze z czasów hossy, którym ITI finansował ambitny, ale bardzo kapitałochłonny projekt platformy cyfrowej "n".
Z finansowej pułapki właściciele TVN wybrnęli w najprostszy sposób - platformę sprzedali telewizji. Za połowę udziałów w spółce, która 2008 rok zakończyła stratą 380 mln zł, kontrolowany przez nich TVN zapłacił 141 mln euro. Jak obliczyli analitycy, w porównaniu z wyceną Cyfrowego Polsatu, TVN kupował "n" z 70-procentową premią. Mimo że spółka nie osiągnęła zapowiadanego zysku operacyjnego, TVN ma odkupić pozostałe 49 proc. akcji "n"; tym razem - według szacunków analityków - przepłaci za nią 86 mln euro.
Takiego komfortu sprzedawania swoich aktywów do kontrolowanej przez siebie giełdowej spółki nie miał Ryszard Krauze. Do tego musiał się bronić aż na trzech frontach: w Polnordzie (nieruchomości), Biotonie (farmacja) i w Petrolinveście inwestującym w kazachską ropę. Wszystkie projekty były bardzo kosztowne, a finansowanie, które Krauze zdobył w bankach i u inwestorów instytucjonalnych, szybko się skończyło. Z pomocą musieli przyjść starzy przyjaciele: Zygmunt Solorz-Żak, Jan Kulczyk i Jerzy Starak.
O tym, w jak trudnej sytuacji był Krauze, świadczyła cena 12 groszy, po jakiej Starak na końcu obejmował akcje Biotonu. Ale dla Krauzego liczył się tylko Petrolinvest. W 2009 r. zamienił wszyst-kie wierzytelności wobec spółki na jej kapitał, łącznie za 327 mln złotych. Zrobił to jednak na bardzo atrakcyjnych warunkach. Kiedy dwa i pół roku temu pożyczał Petrolinvestowi te pieniądze, inwestorzy za akcję spółki płacili po 227 zł, teraz, kiedy ten dług zamieniał na kapitał, on sam obejmował akcje po średniej cenie około 44 złotych.
Uratował się nawet Roman Karkosik, któremu wszyscy wieszczyli, że spirala długów i dekoniunktura w hutnictwie i branży chemicznej spowoduje, że pogubi swoje aktywa. Nic jednak bardziej mylnego. Dzięki umiejętności lawirowania między wierzycielami jest w stanie kontynuować nawet projekt telefonii mobilnej Centernet.
W 2009 r. Roman Karkosik sprzedał tylko Suwary, gdzie i tak nie miał większościowych udziałów, a kupujący kanadyjski Amhil zapłacił za nie dobrą cenę - 47 zł za akcję to przecież kurs, który spółka odnotowywała we wrześniu 2007 roku.
Ta jazda na gapę polskich biznesmenów może martwić potencjalnych nabywców ich spółek, np. fundusze private equity. Polscy kapitaliści nie zdążyli zmięknąć, nim pojawiły się pierwsze oznaki wyjścia z kryzysu. Dlatego też nic nie wyszło z planowanych przejęć restrukturyzacyjnych, tak jak choćby w przypadku krakowskiej Tele-Foniki, której właściciel Bogusław Cupiał ostatecznie sprolongował swoje zadłużenie w Raiffeisen Banku. Obronił się też Krzysztof Tryliński, którego grupę Belvedere przed wrogim przejęciem uratował francuski sąd - najpierw przez półtora roku chronił go przed wierzycielami, a później zaakceptował przygotowany przez spółkę program restrukturyzacyjny.
Wychodzi na to, że zagraniczni inwestorzy muszą się zadowolić drogimi zakupami dobrze prosperujących spółek z dużymi perspektywami rozwojowymi, tak jak było w przypadku HTL-Strefy należącej do Andrzeja Czerneckiego.
Re: PETROLINVEST [OIL] część XIV obciach otwierać Panie Krau
podsumowanie z malym naganianiem a teraz jeszcze szybko 200 tys kredytu na akcje co by Nowy Rok zaczac jak rasowy....... kupieniem tego cuda by wspomoc- odebrac od "ekipy" akcje robiacej miejsce na nowa emisje - nie pierwsz nie ostatnia"Drżyj, gdy inni są zachłanni. Bądź zachłanny, gdy inni drżą". /Warren Buffett/ Niech te karty zapisane będą szczęściem akcjonariuszy i łzami antyfanów, ale przede wszystkim budująca, rzeczową, merytoryczną dyskusją gdzie jeden drugiego szanuje
"bo pieniądze się miewa, a człowiekiem trzeba być zawsze".
Wstyd otwierać księgę Spółce człowieka który ma wizje do interesów, był i jest Pionierem w tym zapyziałym kraju, ale na elementrne miano 'człowieka' swoim zachowaniem i postępkami nie zasłuzył...
Startujemy przy cenie 23,69 zł /akcja.
LINK do poprzedniej części:
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... b44a3fa8d7
Co się udało:
- przede wszystkim przetrwaliśmy światowy kryzys finansowy i żyjemy
- przetrwaliśmy prawdopodobny finansowy finansowy knock down Krauzego
- przetrwaliśmy prawdopodobne 'wojny' wykańczające Spółkę, o nie wniesione końcowe udziały w Embie
- Spółka wirtualnie wytworzyła gigantyczną tarcze podatkową, takich rzeczy się nie robi bez celu...
- aktywa naftowe są już finalnie skoncentrowane, uporzątkowane, posegregowane, zaudytowane, gazowe zaś zrestrukturyzowane by przynosiły zysk a nie straty,
- za ponad 140 mln usd został zakontraktowany LPG /ze wschodu i z zachodu/, znowu pojawią się sensowne przychody
- głupie w swej istocie spory sądowe zostały zakończone
- systematycznie, choć powolnie Spólka jest oddłużana przez Krauzego
- do 25% /slowa Gricuka/ zwiększył sie udział Kazachów w Spółce
- w akcjonariacie znowu powróciły, pojawiły się / na razie symbolicznie na łacznie 800 - 1,500 mln akcji ?/ pierwsze polskie TFI
- uchwalono formalne podwaliny pod wejście inwestorów finansowych, jakieś, oby spektakularne przejęcie i być moze inwestora branżowego.
Dotychczasowe osiągnęcia, /szczególne podziękowania dla Ryszarda Krauze/ :
- osadzony w więzieniu plastikowym widelcem przez rok potrafi kratę spiłować...., naprawdę to "przejście przez but" mniejszą rurą w większej przerasta możliwości intelektualne i techniczne oraz aspiracje człowieka inwestującego 1 mld własnych złotych... ; ) ?
- naprawdę Krauze jest 'niedorozwiniety' ? ...musiał stracić na swoich 10 mln akcji 200 mln zł ... żeby ewentualnie koniecznie 'zarobić' szalone 21 mln na sprzedaniu 1 mln akcji po 21 zł .. ; ) ? na pewno tak się 'sprzedaje' ? /...a może jednak tylko nas maluczkich 'ładuje' ...dokładnie tak samo jak 8 lat temu, zimą 2002 na Sft, aktualnie ACP/ ?
- pozyskiwanie kapitału na inwestycje poprzez emisję akcji to nic złego ...pod warunkiem, że nie robi się z tego kabaretu w 12tu odcinkach...
- zapowiedziano nam: do 10 dni inwestor finansowy ze Stanów ...mija 30 dni
- zapowiedziano nam: do 30 ty dni inwestor finansowy, EBOR ...juz opóznienie 3 sylwestrowe dni
- sponsorowane pewnikiem przez "Ryaszarda K" zepchnięcie kursu do 21 zł, zabijające ostatnią wiarę i nadzieję w uczciwych ludziach, pewno kiedyś będą encyklopedie opisywały w rozdziale "ja Ryszard K. urodziłem się tylko zachłannym ch... , wiec nie wymagajcie, że nie ćwierkałem jak kanarek..."
- danie szansy na "istnienie" i wychodowanie takich kłamliwych wykolejeńców jak ...qgen
O co gramy :
- inwestorzy finansowi-branżowi, zapowiedziano nam: inwestor finansowy ze Stanów na 40 mln usd, EBOR na min 50 mln usd, inni: PI, Nihonsvi, Kazachowie ? /żywa gotówka na kolejne projekty której pozyskanie w kryzysowych czasach samo w sobie będzie hitem/
- wsparcie know how i finansowe od mocno zainteresowanego nami podobno inwestora branżowego z "I ligi światowej" /...rozmowy wg słow Prezesa są bardzo zaawansowane, przy stoliku są podobno 3 gracze/
- ujęcie w konkretne ramy umowy z PGNIG /umowa ramowa jest, ale czyżby to on miał być naszym docelowym inwestorem branżowym, osobiście sądze, że jest ciut za 'mały' i że pojawi się jednak inny 'gracz', ...choć ostatnia skuteczność i aktywność PGNIG w zawiązywaniu aliansów z LTS, PKN, Kulczykiem w podejmowaniu projektów upstream'owych daje sporo do myslenia/
- finalne ukształtowanie się akcjonariatu /parytety: Krauze, Kazachowie, Nihonsvi, Inwestorzy Finansowi/
- zaspokojenie końcowej prywaty głównego udziałowca - wykonanie reszki call /więcej Krauzego w Firmie - jednocześnie kolejne minus 100 mln zł w pasywach firmy/
- naprawienie /rekonstrukcja zaczopowania/ odwiertu, sukses na nim czyli przeklasyfikowanie złóż flagowego odwiertu K3 na OTG /perspektywiczne zasoby blisko 2 mld mln bbl ropy/
- końcowe oficjalne przejęcie brakujących 21% udziałow naszej Spółki Emba /prezez mówi że mamy 100%, tabele pokazują 78%/ które wg mnie tak strasznie namieszały w Spólce
- o efekt na kursie czyli upragnione Eldorado, Himalaje itd
1. Która inna spółka na Gpw ma szansę chociaz teoretycznie wzrosnąć 650 % ???
W grę wchodzi ...tylko Petrolinvest /oczywiście opieram się na cenie z ostaniej transakcji chińsko kazachskiej http://pb.pl/a/2009/04/17/Chiny_i_Kazac ... a_za_rope2# /
Trasakcja chińsko-rosyjska - wycena 1 bbl w złożu - 20 usd
Transakcja chińsko-kazachska - wycena 1 bbl w złożu 20 usd
Przy zasobach perspektywicznych OTG 2 mld bbl ropy realistyczny i realny jest zasób wydobywalnej ropy na poziomie ok 20 - 30% czyli do 600 mln bbl. Przy oczekiwanym ostatecznym oddłużeniu i zasileniu gotówkowym da to łącznie docelowo ze 40 mln akcji /na dziś kapitał akcjny dzieli sie na 19 mln akcji/ .
Prosta matematyka: 20 usd x 450 mln bbl / na dziś jest 19 mln akcji ale liczę już całościowo dla 40 mln ...Czyli wycena porównawcza na dziś wyemitowanych i uchwalonych dla nowych inwestorów akcji Petrolinvestu /dla wariantu sprzedaży złóż po ich udokumentowaniu/ ...to ponad 780 zł !
2. Wg specjalistycznej wyceny kanadyjskiej firmy audytującej McDaniels z lipca 2009 wartość koncesji i złóż perspektywicznych ważona ryzykiem to 2, 7 mld usd !
Prosta matematyka: wycena uwzględniająca jedynie dzisiejsze opisane i szacowane powyższym audytem zasoby /dla wariantu: kapitał akcyjny już max 40 mln akcji/ ...to 200 zł !
3. Wg słów Prezesa z TvnCnbc z 26 listopada koncesje kazachskie sprzedaje się w cenach transakcyjnych po 0,5 usd zawartą perspektywiczną baryłkę lub 6 usd za potwierdzona. /ceny te były w 2008 roku 2-3 krotnie wyższe!/
Prosta matematyka: wycena /uwzględniająca jedynie dzisiejsze kryzysowe wciaż ceny złoża udokumentowanego, ale zawierajacego wciąż jedynie perspektywiczne złoża wg kryteriów lokalnych jak wyżej dla wariantu: kapitał akcyjny już max 40 mln akcji ...to ponad 65 zł !
Styczeń 2010
...czekamy na wypowiedzi...
15 stycznia 2009 w Pulsie Biznesu:
"Jeśli zapewnimy finansowanie i dowiercimy się do ropy, a rynkowe czynniki będą sprzyjające, kurs powinien wrócić do wartości fundamentalnej, którą oceniam na 250-300 zł".
Kiedy tryśnie ropa, nie chce powiedzieć. Dodaje tylko, że spółka jest „w newralgicznym momencie potwierdzania zasobów surowca”. Paweł Gricuk - Prezes Zarządu
10 grudnia 2008 w Parkiecie:
"Pawła Gricuka, prezesa Petrolinvestu, cieszy ostatni wzrost notowań jednak w jego ocenie kurs spółki wciąż nie odzwierciedla jej faktycznej wartości. - Nawet przy niskich cenach ropy naftowej akcje Petrolinvestu warte są 180-200 zł –powiedział wczoraj prezes."
Paweł Gricuk - Prezes Zarządu
TU zapisana jest nasza historia:
PETROLINVEST cz XIII
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... b44a3fa8d7
PETROLINVEST cz XII
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... eb7d55693c
PETROLINVEST cz XI
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... 0a56930b38
PETROLINVEST cz X
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... 79715002f2
PETROLINVEST cz IX
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... a15d4f838f
PETROLINVEST cz VIII
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... a15d4f838f
PETROLINVEST cz VII
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... a1f4c7685e
PETROLINVEST cz VI
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... b5f2041908
PETROLINVEST cz V
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... b5f2041908
PETROLINVEST cz IV
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... 3b3fcc60ac
PETROLINVEST cz III
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... 64&start=0
PETROLINVEST cz II
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... b5f2041908
PETROLINVEST cz I
http://www.parkiet.com/forum/viewtopic. ... 6cc715f9d2
TU umiejscowione są nasze interesy:
http://www.kazakhstan-tourist.com/page.php?lang=2
https://www.cia.gov/library/publication ... os/kz.html
TU szpiegujemy ceny surowców i notowania konkurencji:
http://www.nymex.com/lsco_fut_cso.aspx
http://stooq.pl/notowania/?kat=t1
http://www.wnp.pl/
http://tonto.eia.doe.gov/dnav/pet/pet_s ... _nus_w.htm
http://www.nyse.com/about/listed/lc_ny_ ... ttime=done
http://finance.yahoo.com/q/cp?s=%5EDJI
TU szukamy informacji:
http://www.petrolinvest.pl/
http://www.gpwinfostrefa.pl/palio/html. ... 1065509759
http://mojeinwestycje.interia.pl/gie/pr ... ?wlid=4385
http://www.tvncnbc.pl/
http://www.marketwatch.com/
http://szczesniak.pl/co_nowego
http://mojeinwestycje.interia.pl/wykres ... &srednia=1
Stan na 31 grudnia 2008.
Wykres dzienny
Wykres tygodniowy
P.S. Chętnych do rozszerzenia np części "Dotychczasowe osiągnęcia, /szczególne podziękowania dla Ryszarda Krauze/"
zapraszam - ...to Nasz wspólny wątek, każdy ma do niego prawo
/wyjątek ...osoby z ADHD i pośledniejsze egzemplarze ...typu zbankrutowane prostaki z akcjami ELE lub RDN w portfelu.../ !
=D> =D> =D> =D> 
Wszystkiego naj w Nowym Roku oby w tym roku emisje zakonczyly sie na ostatniej literze alfabetu by nie musial przejsc na oaznaczenia 2-literowe tego inwestora zycze 
-
Z N A W C A
- Podporucznik
- Posty: 16822
- Rejestracja: 05 lis 2007 13:54
- Lokalizacja: KOŃ TEŻ CZŁOWIEK :-D ICHAAAAAA centaurus.org.pl viva.org.pl
- Kontakt:
jak qqgen juz zbierze ile trza towaruPETROLbez kozery powiem - lecim na "pińcset"
______________________________________
http://centaurus.org.pl HIPOTERAPIA ..... ratuj koniki
http://allegro.pl/show_user_auctions.php?uid=5229241
oraz http://viva.org.pl
http://centaurus.org.pl HIPOTERAPIA ..... ratuj koniki
http://allegro.pl/show_user_auctions.php?uid=5229241
oraz http://viva.org.pl
R. Krauze odwala strasznie - to fakt, ale wydaje mi się, że wbrew temu co większość tutaj uważa, jednak skończonym idiotą nie jest i nie da się wykiwać, oddając kontrolę w Petrolu za akcje po parędziesiąt złotych?
Tyle prac na koncesjach, kupno pól- setki milionów dolarów zainwestowanych środków, w zamian za jakieś drobne na parę odwiertów?
Czyżby tak sam siebie Krauze zakręcił w tym przedstawieniu? Aż tak przekombinował?
Czas pokaże...
Tyle prac na koncesjach, kupno pól- setki milionów dolarów zainwestowanych środków, w zamian za jakieś drobne na parę odwiertów?
Czyżby tak sam siebie Krauze zakręcił w tym przedstawieniu? Aż tak przekombinował?
Czas pokaże...
Myślę, że przyjaciele z Kazachstanu chcą cały czas więcej i coraz taniej, a że odbywa się to w większości poprzez rynek, dlatego właśnie kurs mamy tam gdzie mamy.myslę zę nie pzrekombinował - wywinął się z tej zapaści a jeszcze musiał poniesć duże koszty na zdobycie przyjaciół w kazachstanie
Emisja V to podwalina pod nową przyszłość tej spółki, niebawem okaże się, kogo R. Krauze wpuści do biznesu. PGNiG jedynym branżowym partnerem? Moim zdaniem nie...
myślę że do tego tortu dopuści wszystkich po kawałku
przejęcie kontroli operacyjnej przez PGNiG dobrze wróży przedsięwzięciu
myślę że tam było kilka firm - jedna od sejsmiki, inna od interpretacji inna od wierceń i robił się burdel a tak to może będzie miało ręce i nogi
ja obstawiam mocne wejście Rosjan - nawet kosztem chińczyków, chociaż i oni nie są wykluczeni
szyrak jest transgraniczny a rosjanie po drugiej stronie granicy mają złoża które eksploatują wraz z niezbędna infrastrukturą - to by było logiczne ale też w przypadku petrola logika potrafi zawieść,
jak na razie petrol wygląda jak upadła kurtyzana
przejęcie kontroli operacyjnej przez PGNiG dobrze wróży przedsięwzięciu
myślę że tam było kilka firm - jedna od sejsmiki, inna od interpretacji inna od wierceń i robił się burdel a tak to może będzie miało ręce i nogi
ja obstawiam mocne wejście Rosjan - nawet kosztem chińczyków, chociaż i oni nie są wykluczeni
szyrak jest transgraniczny a rosjanie po drugiej stronie granicy mają złoża które eksploatują wraz z niezbędna infrastrukturą - to by było logiczne ale też w przypadku petrola logika potrafi zawieść,
jak na razie petrol wygląda jak upadła kurtyzana
REKLAMA
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: incoqnito i 147 gości