Komitet Stabilności Finansowej dot. nadzoru makroostrożnościowego (KSF-M) zdecydował o skierowaniu do Ministra Finansów i Komisji Nadzoru Finansowego rekomendacji dotyczącej czasowej zmiany wysokości wag ryzyka dla banków „aktywnie zaangażowanych” w proces dobrowolnych ugód z frankowiczami - poinformował dzisiaj KSF-M.

Przypomnijmy, że w styczniu 2017 r. KSF-M zarekomendował, aby podnieść wagi ryzyka na hipoteki frankowe do 150 proc. ze 100 proc. poprzednio (dla porównania złotowe hipoteki mają najczęściej 35-proc. wagę ryzyka). Wymóg ten wszedł w życie w grudniu 2017 r. i skutkował tym, że  banki mające hipoteki frankowe musiały odkładać znacznie więcej kapitału na ten cel niż wcześniej (nie wpłynęło to w żaden sposób negatywnie na rachunek wyników sektora, obniżyło zaś rentowność ROE).  Podwyżka wag ryzyka była wtedy ukłonem władz w stronę frankowiczów i miała skłonić banki do częstszego przewalutowania tych kredytów, lecz w żaden sposób nie przyczyniło się to do zawierania przez banki ugód (tych jest wciąż bardzo mało, robią to pojedyncze banki na niewielką skalę a motywem nie są wymogi kapitałowe, tylko rosnące ryzyko prawne).

KSF-M podał dzisiaj, że zmiana wag ryzyka ma wesprzeć banki zawierające ugody z frankowiczami. Prawdopodobnie celem jest obniżenie wag ryzyka dla tych banków na tę część portfela, która ma zostać objęta rezerwami, ale jeszcze nie doszło do konwersji na złote (takie działanie byłoby ulgą kapitałową dla banków, które na konwersji poniosą straty uderzające w kapitały). Niedawno przewodniczący KNF Jacek Jastrzębski zachęcał banki do ugód wskazując, że jego urząd pragmatycznie podejdzie do ewentualnego spadku współczynników kapitałowych banków poniżej wymogów i może dać im więcej czasu na uzupełnienie kapitału z przyszłych zysków, zamiast wymagać natychmiastowego dokapitalizowania przez właściciela.

Podczas dzisiejszego posiedzenia członkowie KSF-M przedyskutowali też źródła ryzyka w polskim systemie finansowym i jego otoczeniu, zidentyfikowane w cyklicznej ankiecie. W ocenie Komitetu charakter i hierarchia źródeł ryzyka nie zmieniły się w stosunku do sytuacji z poprzedniego kwartału. Najistotniejszym źródłem zagrożeń dla systemu finansowego pozostaje ryzyko prawne związane z portfelem walutowych kredytów mieszkaniowych oraz trudna sytuacja finansowa niektórych instytucji kredytowych, także w kontekście możliwości wystąpienia efektu zarażania.